In zijn terugblik op het voetbalweekend staat commentator Peter Vandenbempt stil bij de trainers van Racing Genk, Club Brugge en Cercle Brugge. En hij doet een oproep: "Zet je mondmasker gewoon op."
Er zit nog leven in Club Brugge
Voor Club Brugge-coach Philippe Clement zijn de problemen niet noodzakelijk van de baan. Er is een begin gemaakt van een oplossing, dat wel.
Met z'n tienen hebben de spelers in Genk laten zien dat er nog veel leven en veel kwaliteit in de ploeg zit. Om dan te concluderen dat de twijfels er niet zijn of niet waren? Neen, dat vind ik verkeerd.
En zolang Ruud Vormer niet in de ploeg staat, zal zijn positie een item blijven. Het is een potentiële splijtzwam waarbij zijn attitude zeer belangrijk zal zijn.
Voorlopig gedraagt Vormer zich voorbeeldig en de keuze van de trainer wordt ook gedragen door de bazen van Club Brugge.
De overwinning in Genk was dus zeer welgekomen, maar geluk in het voetbal is broos. Overmorgen (in de beker) staat er opnieuw een Racing Genk - Club Brugge op het programma en is het opnieuw van moeten.
Nieuwe assistent helpt Van den Brom niet
Racing Genk heeft een verschrikkelijke mokerslag gekregen in de topper. Daar zijn harde woorden gevallen.
Voor de derde keer geeft Genk een voorsprong weg tegen een ploeg in ondertal en tot de winterstop volgt nog een loodzwaar programma. Voor de derde keer hangt het lot van coach John van den Brom aan een zijden draadje.
Hij merkte terecht op dat het voetbal nog wel goed is. Play-off I is niet zo ver weg, maar met morrende supporters en met 5 nederlagen in 7 wedstrijden ben je altijd in gevaar.
Het helpt natuurlijk niet dat Genk bij de vorige crisis een volwaardige en succesvolle T1 naast Van den Brom op de bank heeft gezet als assistent. Ik ken echt geen enkele hoofdtrainer die daar mee akkoord gaat. Wat ze ook beweren.
Heeft Glen Riddersholm Van den Brom nog niet kunnen overtuigen van zijn ideeën? Of houdt de assistent ze achter de hand? Zo cynisch kan voetbal zijn.
Het failliet van Monaco
Voor Yves Vanderhaeghe is het verhaal afgelopen bij Cercle Brugge. Het deed me denken aan het ontslag van Bob Peeters in Lokeren. Hij moest ook opkrassen na een noodzakelijke overwinning, omdat de voorzitter Georges Leekens al een contract had voorgeschoteld.
Cercle Brugge had vorige week al beslist om Vanderhaeghe te vervangen door de Oostenrijker Thalhammer. Na een heel sterke prestatie tegen de ploeg van het moment - KV Mechelen - kunnen we dat cynisch, tragisch en onbegrijpelijk vinden. Het is het zoveelste bewijs van het failliet van het sportieve beleid vanuit Monaco.
Wat mij betreft heeft Vanderhaeghe het heel goed gedaan bij Cercle. Pijnlijk dus, maar ik herinner hem er graag aan dat hij destijds zelf Kortrijk in de kou heeft laten staan voor een beter contract in het Oostende van Marc Coucke.
Luka Elsner heeft het hem onlangs nagedaan met een verhuis van Kortrijk naar Standard. Wie dat niet begrijpt, wordt een rare vogel genoemd. Want een trainer kan ook ontslagen worden.
Laat ons zeggen dat trainers en voorzitters mekaar waard zijn.
Ik herinner Yves Vanderhaeghe er graag aan dat hij destijds zelf Kortrijk in de kou heeft laten staan voor een beter contract in Oostende.
Zet je mondmasker op
Het voetbal mag zich gelukkig prijzen: de stadions blijven open, op voorwaarde dat de supporters een mondmasker dragen. Dat is toch niet zo goed gelukt.
Ik begrijp de voetbalsupporter eerlijk gezegd niet. Op het overlegcomité vrijdag heeft minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke fel gepleit om tijdelijk geen publiek meer toe te laten. Of op z'n minst de capaciteit fors te verminderen.
In Nederland zijn de stadions gesloten, in Duitsland is de capaciteit zeer beperkt. En dan zijn er toch ministers die hun nek uitsteken, die ervoor zorgen dat onze supporters toch naar het voetbal mogen blijven gaan.
Een mondmasker dragen is blijkbaar te veel gevraagd. En iedereen ziet dat dan op televisie. Dat is koren op de molen van wie zich sowieso al ergert aan wat ze privileges voor het voetbal noemen.
Dus bij deze het vriendelijke verzoek: zet dat masker gewoon op. Het is een minimum aan respect voor de mensen die ervoor zorgen dat wij nog gewoon nog naar het voetbal kunnen gaan.
