Twee Belgen konden op het EK veldrijden voor beloften sprinten om het goud, maar de Nederlander Ryan Kamp ging ermee lopen. Niels Vandeputte (2e) en Thibau Nys (3e) waren achteraf dan ook enorm ontgoocheld. "Met zo'n uitslag kan ik niet leven", klonk het bij beide renners.
Zilveren Vandeputte: "Zilver is geen troostprijs"
"Op een EK telt alleen de eerste plaats, ik ben ontgoocheld", reageerde de zilveren Niels Vandeputte.
"Hoeveel punten ik mezelf geef? 0 op 10 voor de uitslag. Ik rijd wel goed, de perfecte wedstrijd eigenlijk, maar met deze uitslag kan ik niet leven. Als je met zo'n klein verschil het goud verliest, dan is dat zuur."
De beloften reden tot de slotronde met 11 renners vooraan. "Vreemd, maar dat is niet omdat het niet lastig was", vatte hij samen. "Het ging heel hard, maar in die afdalingen klitte het telkens weer samen. Het was moeilijk om weg te rijden."
In het slot was Vandeputte even alleen op stap met Nys. "Maar dat had ik niet in de gaten", zei hij nog. "Ik dacht dat in het wiel van Nys meteen Ryan Kamp zat, dus ik reed niet door."
"Je kan dat niet altijd zien en vandaag had ik het niet gezien. Jammer. Uiteindelijk kwam het tot een sprint en win ik net niet. Ik ben heel teleurgesteld, dat zilver is geen troostprijs."
Bronzen Nys: "Dit valt me heel zwaar"
"Zo'n kans en ik grijp ernaast", zuchtte ook Thibau Nys. "Dit valt me heel zwaar."
"Het is jammer dat ik zo'n kans uit handen geef, dat is niet van mijn gewoonte en een hele grote fout. Het is mijn eigen schuld. Ik had de sprint zelf moeten aangaan, maar ik wachtte en ik weet niet waarom ik dat deed. Echt een gemiste kans."
"Ik was perfect mee met Niels en Ryan, de twee sterkste mannen in de cross. In de sprint, aan die kasseien, had ik zelf moeten gaan, maar ik doe dat niet. Dom."
"Ryan koos zijn moment perfect. In zo'n situatie maak ik het normaal af, maar nu niet. Met dat brons ben ik weinig. Daar kan ik niet mee leven."
