De Belgische medaillekandidaten van de Spelen: onze 10 grootste kanshebbers op eremetaal

Ze kan voor een historisch unicum zorgen. Wordt Nafi Thiam straks de eerste Belg die haar olympische titel verlengt? Geen enkele andere landgenoot slaagde er ooit in. 

Queen Nafi heerst nog altijd over de zevenkamp. De nederlaag tegen Katarina Johnson-Thompson op het WK van 2019 heeft daar geen verandering in gebracht. 

Het was een zeldzaam accident de parcours. Toen speelde een elleboogblessure haar te veel parten - een euvel dat ondertussen verholpen is. Thiam bewees haar prima vormpeil door met een Belgisch record het EK 5-kamp indoor te winnen.

Bovendien is de enige vrouw die haar kon kloppen op een grote afspraak - Johnson-Thompson dus - maar net op tijd fit geraakt voor de Spelen na een gescheurde achillespees. 

Als Thiam haar beste niveau benadert, houdt niemand haar van goud in Tokio. En naar eigen zeggen is ze nu nog veel sterker dan 5 jaar geleden. Dat belooft… 

Twee fenomenen in één selectie. Terwijl Greg Van Avermaet naar Rio trok als outsider, zijn Wout van Aert en Remco Evenepoel de favorieten.

Zeker die eerste verkeert in de vorm van zijn leven na 3 ritzeges in de Tour. Sprinten, klimmen, tijdrijden,... Er is niks wat hij niet kan - Van Aert is de meest veelzijdige renner in het peloton. Zeker in de wegrit is hij dé te kloppen man als hij de zware Mikuni Pass overleeft. De tijdrit ligt de Belgische kampioen wellicht iets minder.

Evenepoel droomt al jaren van een medaille op de Spelen. En als het Brussels Ketje iets in zijn hoofd gestoken heeft... In de Giro haalde hij nog niet zijn topniveau, twee maanden later is het raden naar zijn vormpeil. Misschien kan Evenepoel profiteren van de underdogrol in de wegrit of uitpakken met een stunt tegen de klok.

Hoe een kleine Belgische groot kan zijn in een mondiale sport. Dit is het moment waarvoor Nina Derwael al ruim 18 jaar een bijna spartaans trainingsregime volgt. Goud in Tokio is haar ultieme doel.

Aan de brug met ongelijke leggers pakte onze landgenote de voorbije jaren uit met betoverende oefeningen. Kunst- en vliegwerk waar zelfs de Amerikaanse "Wonder Girl" Simone Biles geen antwoord op had. Haar landgenote Sunisa Lee kan dat wél. Zij wordt straks de grote concurrente van Derwael.

Europees kampioen, wereldkampioen en straks ook olympisch? De Belgische hockeymannen kunnen straks hun Heilige Drievuldigheid voltooien. Met zilver, zoals in Rio, is de ambitieuze bende van bondscoach Shane McLeod dit keer niet tevreden.

Aan de weelde van de spelerskern zal het alleszins niet liggen. Een selectie vol wereldtoppers zoals Vincent Vanasch, Arthur van Doren, Tom Boon... Het is alleszeggend dat aanvoerder Thomas Briels slechts reserve is in Tokio. 

Lage verwachtingen zijn niet aan hem besteed. Overal waar hij start is het doel duidelijk: goud - niks meer, niks minder.

Tijdens het wereldkampioenschap in Boedapest loste Matthias Casse die verwachtingen ook in. De judoka bombardeerde zichzelf zo meteen tot topfavoriet voor Tokio in de klasse tot 81 kilogram.

Daar hoopt de judoka in de voetsporen te treden van Ingrid Berghmans, Robert Van de Walle en Ulla Werbrouck. De kaarten liggen alvast gunstig: Casse ontloopt zijn grootste concurrenten Sagi Muki en Tato Grigalashvili zeker tot de finale.

De Sagami-baai roept uitstekende herinneringen op. Emma Plasschaert won in 2019 het olympisch testtoernooi in Japan - dan stap je toch met net iets meer vertrouwen de boot in. Herhaalt dat scenario zich straks?

De wereldkampioene in de laser radial van 2018 staat er naar eigen zeggen beter voor dan een jaar geleden. Er is geschaafd aan haar tactiek, wedstrijdplanning en start. 

Alleen is de concurrentie enorm, met onder meer de dominante Deense zeilster Anne-Marie Rindom en titelverdedigster Marit Bouwmeester uit Nederland. Plasschaert zal moeten hopen op een gunstige wind en een constante zeilweek zonder dipjes.

Haar Australische vriend en zeiler Matt Wearn is overigens ook aanwezig in Tokio. Het kan alleen maar helpen.

De beste dubbelspeelster ter wereld. Ongeacht wie aan haar zijde stond: Elise Mertens mepte zich naar prijzen. Onlangs nog met Su-Wei Hsieh op Wimbledon. En eerder met Demi Schuurs en Aryna Sabalenka.

Het toont aan dat de Limburgse zich uitstekend weet aan te passen aan verschillende dubbelpartners. Op de Olympische Spelen is Alison Van Uytvanck de uitverkoren landgenote. De twee moeten een complimentair duo kunnen vormen dat kans maakt op een medaille.

Zeker omdat het tennistoernooi zowel bij de mannen als vrouwen toch wat onhoofd is. Alleen al uit de top-20 zegden Halep (WTA 3), Bianca Andreescu (WTA 5), Sofia Kenin (WTA 6), Victoria Azarenka (WTA 14) en Serena Williams (WTA 16) af. Het maakt dat Mertens ook in het enkelspel kan stunten.

Een kwartet met kansen op eremetaal. Valerie Barthelemy, Claire Michel, Jelle Geens en Marten Van Riel eindigden in de gemengde aflossing triatlon 5e op het WK in 2020. Als alle puzzelstukjes straks in elkaar vallen, is een plaats op het podium nabij.

Een domper in de voorbereiding: Jelle Geens testte positief en mocht nog niet naar Japan afreizen. Hij haalt de mixed relay op 31 juli, maar kan straks niet proefdraaien tijdens de individuele race.

Het zou haar afscheid wondermooi maken. Jolien D’hoore (31) wil in Tokio haar carrière met een uitschieter beëindigen. In Rio veroverde ze brons in het omnium, nu moet het in de ploegkoers gebeuren.

Met Lotte Kopecky heeft ze daarvoor de ideale "partner in crime" beet. De renster, die ook deelneemt aan het omnium, kende vorig jaar haar grote doorbraak met onder meer een 3e plaats in de Ronde van Vlaanderen. 

Ook dit seizoen toonde ze definitief de stap gezet te hebben naar de wereldtop. Alleen ontbrak - soms door pech - vooralsnog de kers op de taart. In Tokio dan maar? Vooral het wiel van de Nederlandse vrouwen moet in de gaten gehouden worden.

In Rio was hij dé topfavoriet - zijn 5e plek was dan ook een teleurstelling. Maar wie zegt dat Jaouad Achab, nu een outsider, straks de rollen niet kan omdraaien?

De taekwondoka zag een hele reeks jonge getalenteerde concurrenten opstaan, maar misschien maakt Achab het verschil door zijn ervaring van 5 jaar geleden.

Achab groeide op in de sloppen van Tanger en verhuisde in 2009 met zijn familie naar België.