Delfine Persoon (36) heeft haar rentree als profbokser goed afgerond: ze klopte gisteravond laat in Eernegem de Russische Elena Gradinar op punten. De weg ligt nu open naar een titelkamp in de WBC- en IBO-bond bij de supervedergewichten tegen de Britse Terri Harper.
De superveder is de categorie van 57,2 tot 59 kg, een klasse lager dan de lichtgewichten, waarin Persoon jarenlang successen boekte. Vorig jaar in augustus verloor ze haar revanchekamp tegen de Ierse Katie Taylor, waarna de focus op de Olympische Spelen ging. Maar corona gooide roet in het eten, waardoor ze zich niet kon plaatsen voor Tokio.
Persoon dacht er ernstig over na om te stoppen op de Spelen, maar een afgelast kwalificatietoernooi in Parijs mag niet het einde van haar carrière betekenen, is haar idee.
Dus gaat ze nog voor de wereldtitel superveder. De eerste stap zette ze gisteren alvast. In de kamp om de vacante intercontinentale IBO-gordel kreeg onze landgenote Gradinar niet vroegtijdig neer, maar ze won na 10 ronden van 2 minuten met duidelijke cijfers: 100-89, 99-89, 100-89. (lees voort onder foto)
"Mijn taart is al heel mooi, maar de kers ontbreekt nog voor mij"
Persoon zat met gemengde gevoelens na de kamp: blij omdat ze won, maar ook gefrustreerd door haar opponente: "Ik was duidelijk de betere en zij wilde overleven met een beetje anti-boks."
In februari en maart was onze landgenote nog actief in het olympische circuit, maar haar laatste profkamp dateerde van vorig jaar augustus. "Er is toch een groot verschil tussen amateur en prof, het was goed dat ik weer in de ring kon na al die covidtoestanden."
"Dat ik niet naar Tokio kan, was een grote teleurstelling. Het is frustrerend dat ik die olympische droom niet kan en mag waarmaken, omdat het kwalificatietoernooi wegviel."
"De selectie gebeurt dan op basis van de amateurranking, maar daar sta ik niet tussen. Ik heb de nummer 1 van de Europese amateurranking geklopt en nog 3 andere boksers die hun ticket kregen. Ik wist dat ik dus kans maakte op de Spelen, dus dit is frustrerend."
Persoon wil zo haar carrière niet afsluiten, ook niet na alle inspanningen om haar nekhernia tot het verleden te laten behoren: "Ik wil nog iets moois doen. En dat is dus deze opbouw bij de profs." (lees voort onder foto)
Heeft ze eraan gedacht om te stoppen de voorbije maanden? "Ik doe het nog altijd graag. Voor mij is boksen een passie. Ik had zodanig hard gewerkt om die nekhernia onder controle te krijgen, dat je daar toch nog iets wil mee doen."
"Zeker als je weet dat er nog wat dingen hangen: ik ben onterecht kansen afgenomen, de manier waarop tegen Katie Taylor is ook nog altijd zuur... Op zo'n manier wil je niet stoppen, zeker niet na zo'n mooie carrière. Het is een hele mooie taart, maar de kers op de taart ontbreekt nog altijd. Voor mezelf dan. Mijn trainer zegt dat mijn carrière heel mooi is en weinigen mij die zullen nadoen."
De gemiste Spelen en het dubbele verlies tegen Taylor zijn krassen op haar ziel, zegt Persoon: "Dat blijft pikken. In die 1e match ben ik bestolen en in die rematch ben ik achteraf bekeken zeker ook niet verloren."
Wat wil ze dan nu nog bereiken? "Een écht wereldtitelgevecht tegen Terri Harper of een andere superveder die nummer 1 staat." Maar er is mogelijk nog meer.
Vorige maand kwam de aankondiging dat er een 3e editie komt van de World Super Series met de Muhammad Ali-trofee als inzet. "Ze zouden dit in de supervederklasse willen doen bij de vrouwen met de Final 8, de beste 8 boksers. En ik ben nummer 1 van de wereldranking, dus hoop ik daaraan te mogen meedoen. Dat zou de max zijn."
Maar die wereldtitel blijft het doel: "Mensen onthouden jammer genoeg alleen het laatste. Ik hoop op een hoogtepunt te mogen stoppen. Of dit mijn laatste jaar is? Ik zal zeker geen 5 of 6 jaar meer boksen."
