"De UEFA moet een klap voor de kop krijgen voor hun afhandeling rond Eriksen"

Waar iedereen het over heeft is wat er in Denemarken - Finland is gebeurd met Christian Eriksen. Het is iets dat we natuurlijk liever niet hadden willen beleven. Dat is duidelijk. Het allerbelangrijkste is dat de vader, de echtgenoot en de vriend het heeft overleefd.

Tegelijkertijd is het best mogelijk dat we die prachtige stilist, die betoverende voetballer, kwijt zijn voor het internationale voetbal. Voor Denemarken ook de grote roerganger en dat op nauwelijks 29 jaar. Dat is toch een pijnlijk verlies.

Maar goed, het voorval heeft ons toch nieuwe helden opgeleverd. Nieuwe inzichten gegeven, nieuwe vragen doen stellen. Dan is het ook niet voor niets geweest, dat ijzingwekkende kwartier in Kopenhagen.

Bijvoorbeeld Simon Kjaer, de aanvoerder van de Denen, in de meest menselijke zin van het woord. Met zijn levensreddende actie, dat wordt overal door specialisten onderstreept, voor zijn vriend; de troost voor Eriksens vrouw langs de lijn en het leiden van zijn troepen op het veld. Wat mij betreft, en voor vele anderen, is hij nu al de man van het toernooi.

We zitten ook met vragen. Over de UEFA, dat een klap voor de kop moet krijgen voor de manier waarop het dit finaal heeft aangepakt. Peter Schmeichel, de vader van de doelman van Denemarken, heeft het nog een keer gezegd. Toen bleek dat Eriksen het had overleefd, kregen ze de keuze om meteen te voetballen of de dag nadien om 12u. Schmeichel zei ook: "Dat is geen keuze."

Het was toch weer in functie van het toernooischema. Spelen om 12u, niet 's avonds, niet de dag nadien, want het moet ingepast worden in het schema. Geen wedstrijden tegelijkertijd, want ze moeten op televisie komen. Dat is eigenlijk onverdedigbaar.

Een aantal toplanden zijn al in actie gekomen. Van de ploegen die gespeeld hebben, heeft Italië het meest indruk gemaakt. Tegen op papier een sterke tegenstander, Turkije.

De Engelsen konden voor het eerst in 10 pogingen de eerste wedstrijd op een EK winnen. Dat is toch een stap voorwaarts.

Engeland begon in overdrive. Een kwartier, 20 minuten was het echt indrukwekkend. Tegen de Kroaten, die dan wel een beetje tegenvielen. Wat ook in de oefenwedstrijd tegen de Belgen het geval was.

Er zaten ook een paar leuke verhalen in die wedstrijd. Met Sterling, die eindelijk gescoord heeft op een eindronde. Dat op een paar honderd meter van waar hij geboren is.

Hij heeft ook de Twin Towers van Wembley op zijn arm getatoeëerd en werd drie dagen geleden nog Member of the British Empire voor zijn strijd tegen racisme.

Het was ook de wedstrijd van een onverwachte uitblinker, met Kalvin Phillips. Een Pirlo, zoals hij wordt genoemd. Die vanuit de tweede klasse is gekomen met Leeds en indruk heeft gemaakt." 

"Eigenlijk werd die vorig seizoen al opgeroepen door Southgate. Het is ook een verhaal met zijn vader, die destijds in zijn jeugd in en uit de gevangenis ging. Hij was afhankelijk van de gratis maaltijden op school.

Nederland heeft gisteren op de valreep met 3-2 gewonnen van Oekraïne. Er was veel discussie over de opstelling die De Boer heeft gekozen. 5-3-2 in plaats van de 4-3-3. Er vloog zelfs een vliegtuigje over het oefenveld, maar hij heeft wel zijn gelijk gehaald. 

Hij zei: "We spelen geen 5-3-2, we spelen 3-5-2. Mijn backs zijn ongelooflijk offensief." Dat was zo in de wedstrijd van gisteren met Dumfries, de matchwinnaar, op de rechterkant en Van Aanholt op de linkerkant.

Het was veruit de spectaculairste wedstrijd van het toernooi. Er werd al de vergelijking gemaakt in het Algemeen Dagblad met het WK van 2010 en 2014, toen Nederland zonder verwachtingen naar het toernooi vertrok en toch telkens de halve finale speelde.