Het zelfvertrouwen straalt van hem af. Na de titel met Atlético - en zijn enorme aandeel daarin - voetbalt Yannick Carrasco op een wolk. Waar is de tijd dat velen zich afvroegen of China het einde van zijn carrière betekende?
Eigenlijk verraden zijn witgeverfde haren het al. Yannick Carrasco doet momenteel waar hij zin in heeft. En laat zich door niets of niemand uit zijn lood slaan. Bij Ruben Van Gucht vertelt de Rode Duivel over de enorme vertrouwenspiek die hij beleeft.
"Maar eigenlijk heb ik altijd in mezelf geloofd", opent hij. "Uiteraard heb je meer vertrouwen wanneer alles goed gaat, maar ik heb nooit aan mezelf getwijfeld. Of ik druk voel voor dit EK? (lacht) Nooit als ik voetbal speel. Ik heb meer zenuwen als ik voor 300 personen in een micro moet praten."
Revanche na China-kritiek
Het is straf hoe de publieke opinie rond Carrasco gekeerd is. Toen de Rode Duivel in 2018 naar het Chinese Dalian Yifang trok, toeterden velen dat hij zijn carrière begroef. "Niemand had me nog bij een topclub verwacht", knikt Carrasco. "Maar ik zei altijd: talent verlies je nooit. Het is een gift van God en van je ouders. Het is anders dan wedstrijdritme."
"Weet je, iedereen praatte altijd slecht over China, maar nu trekken de mensen grote ogen. Een jaar na mijn definitieve terugkeer naar Spanje ben ik kampioen met Atlético en had ik daar een belangrijk aandeel in. Dit is een mooie revanche op wie niet meer in mijn geloofde. Nu moet ik deze lijn doortrekken."
Mijn tijd in China was een levenles voor mij. Het heeft me doen groeien.
Zijn twee jaar in China waren voor de Rode Duivel ook een openbaring. "Zeker als je, zoals ik, van jongs af aan doet wat je altijd wilde. Dan ben je gewend dat iemand je schoenen poetst, je verse kleren brengt en er pata negra (een spaans gerecht, red.) op tafel staat."
"Als je dan ergens terechtkomt waar voetbal niet zo populair is... Plots moet je zelf je schoenen poetsen, kleren wassen en zijn er geen goeie restaurants om te gaan eten. China was een levensles voor mij. Het heeft me doen groeien. En beseffen hoeveel geluk ik wel niet heb in Europa."
