Dirk Gerlo is voor Sporza onze man op Roland Garros en bespreekt zaken die hem opvallen in Parijs. Vandaag wil hij het hebben over de sterkte in de breedte van het mannentennis bij sommige landen. Amerika, Spanje, Italië... maar zeker ook Rusland.
"Russisch tennis is zo oud als de sport zelf"
Met 18 spelers op een totaal van 128 is Frankrijk het best vertegenwoordigde land op Roland Garros bij de mannen. Geen toeval, want de organisatie is altijd genereus met uitnodigingen voor landgenoten. Frankrijk wordt gevolgd door Amerika (12), Spanje (11) en Italië (10).
Maar als je puur kijkt naar kwaliteit, dan is Rusland met 5 spelers tegenwoordig de absolute top. Ze hebben met Daniil Medvedev en Andrei Rublev twee spelers in de top 10, en met Karen Chatsjanov en Aslan Karatsev hebben ze er nog eens twee in de top 30.
Het Russische tennis is bijna zo oud als de sport zelf. Al op het einde van de 19de eeuw werd er getennist in Sint-Petersburg. Ik maak een ferme sprong in de tijd en met Alex Metrevelli hadden de Sovjets in 1973 hun eerste finalist op Wimbledon.
Maar de eerste echte topperiode kwam er midden de jaren 90. Jevgeni Kafelnikov won op Roland Garros enkel en dubbel, zou later nummer 1 worden op de wereldranglijst en olympisch goud pakken in Sydney. Met Marat Safin (foto) hadden de Russen meteen een tweede wereldtopper en het succes kreeg een collectieve bekroning met winst in de Davis Cup in 2002.
De vrouwen trokken de lijn door met grandslamwinnaressen zoals Sjarapova,
Kuznetsova en Miskina en een handvol overwinningen in de Fed Cup.
Na het afhaken van Marat Safin werd het een tijdje behoorlijk stil rond het Russische mannentennis. Maar de jongste paar jaren is de klim naar de absolute top weer ingezet.
Onderzeese vulkanen
Daniil Medvedev slaagde erin om zich op de wereldranglijst tussen Novak Djokovic en Rafael Nadal te wringen op plaats 2. Medvedev speelde, en verloor, al twee grandslamfinales en eind vorig jaar won hij de ATP-Masters in Londen.
Rublev pakte vorig jaar 5 titels, niemand deed beter. Een paar weken geleden zette hij met onwaarschijnlijk krachttennis zelfs Rafael Nadal opzij in Monte Carlo. Alleen op de Grand Slams lukt het voorlopig nog niet zo voor de 23-jarige Rublev. Tot nu toe was de kwartfinale het eindstation.
Gilles Cervara, de coach van Daniil Medvedev had het in de Franse sportkrant l’ Equipe over de Russische spelers: "Daniil is een genie, een schaker op het hoogste niveau. Hij heeft de gave van het onverwachte, hij ziet dingen die anderen niet zien of aanvoelen."
"En Rublev (foto) is een "mitrailette", zijn tennis op gravel is nog harder dan dat van Nadal”. Over het Russische temperament zei Cervara: “Ze hebben allemaal een beetje het temperament van een onderzeese vulkaan. Ze slaan soms
nog even op drift. Maar ze vertegenwoordigen de ziel van het Russische
karakter."
Fernando Vicente , de coach van Andrej Rublev voegde daar nog aan toe: “De Russische spelers hebben een ongelooflijke winnaarsmentaliteit. Ze hebben het talent, de shots, ze zijn nederig en ze werken keihard”.
Buitenlandse coaches en Russisch bloed
Opvallend trouwens, alhoewel de Russische toppers tegenwoordig alle mogelijke faciliteiten krijgen in eigen land zochten en zoeken ze al jaren voor hun begeleiding hun heil bij buitenlandse coaches, in Frankrijk en Spanje vooral.
Oh ja, ik had het hier over de Russen in Parijs. Misschien nog even aanstippen, dat er ook nog elders Russisch bloed door de aderen stroomt. Stefanos Tsitsipas is de zoon van een Griekse tennisleraar en een Russische ex-profspeelster. Zijn grootvader Sergei Salnikov speelde nog voor de nationale ploeg.
Tsitsipas vertelde in interviews al vaak dat zijn innerlijke sterkte zeker gelinkt is aan zijn Russische roots en dat hij zich ook wel voor een stukje Rus voelt. En Alexander Zverev is dan wel in Hamburg geboren en wil alleen maar voor Duitsland tennissen, maar zijn ouders waren allebei Russische professionele tennisspelers.
Zverev zei al dat zijn mentaliteit van "nooit opgeven, altijd vechten" typisch Russisch is.
U merkt het, Roland Garros zou de komende dagen nog wel eens behoorlijk Russisch getint kunnen zijn.
Dirk Gerlo
