Peter Vandenbempt neemt de eerste speeldag in de play-offs onder de loep in zijn wekelijkse analyse. De topper tussen Club Brugge en Anderlecht komt natuurlijk uitvoerig aan bod, net als de povere prestaties van AA Gent en Standard.
Peter Vandenbempt in een notendop:
- Club Brugge zat ver van zijn beste niveau.
- De keuzes van Philippe Clement waren geen succes.
- Anderlecht heeft in recordtempo aan métier gewonnen.
- Stilaan wordt Anderlecht weer de club die Anderlecht altijd was.
- De zwakke prestaties van Gent en Standard zijn onvergeeflijk.
"Club Brugge raakt maar niet op toerental"
Als Club Brugge verloren had tegen Anderlecht hadden we tot de wedstrijd van vrijdag tegen Racing Genk kunnen speculeren of we opnieuw een titelstrijd hadden.
Philippe Clement kan achteraf wel zeggen dat een eventuele nederlaag niet voor extra stress gezorgd had, maar de enorme ontlading bij zijn bazen op de eretribune bij die 2-2 doet toch wat anders vermoeden.
En dat is ook logisch, want stel je het maar eens voor: Anderlecht wint en komt op 6 punten, Racing Genk staat dan op 7 punten. En Club Brugge heeft nu uitwedstrijden bij Genk en Antwerp. Genk en Anderlecht zitten duidelijk in de flow. Ze zijn in vorm en hebben het grote vertrouwen.
Clement kan wel zeggen dat een nederlaag niet voor extra stress gezorgd had, maar de ontlading bij zijn bazen doet anders vermoeden.
Club Brugge zat gisteren - behalve tijdens een goeie periode van een kwartier na de rust - collectief en individueel ver van het beste niveau dat we gekend hebben van Club Brugge een paar maanden geleden.
Hoe je het ook draait of keert: het zou toch een nerveuze week geweest zijn bij Brugge. Die achtervolgers zouden misschien weer zijn gaan dromen. Maar dat is allemaal niet gebeurd dankzij die gelijkmaker van Bas Dost.
Aanvoerder Ruud Vormer zei dat ze wel een keer moeten gaan praten. Club geraakt maar niet op toerental, dat is toch de conclusie. Het heeft maar 3 van zijn laatste 7 competitiewedstrijden gewonnen. Daarvoor waren het er 10 op een rij. Dat is toch een groot verval.
"De keuzes van Philippe Clement waren geen succes"
Corona heeft Club Brugge flink geteisterd, maar ze hadden zelf al aangegeven dat die excuses allemaal opgebruikt zijn en dat de start van de play-offs voor nieuwe energie en een nieuw elan zou zorgen.
Intern viel ook te horen dat ze tegen Anderlecht nog wel een keer een statement wilden maken, ook omdat ze een beetje gepikeerd waren door die uitbundige manier waarop Anderlecht die overwinning van een week of drie geleden gevierd had en door een paar uitspraken van Anderlecht-spelers die niet helemaal goed gevallen waren.
Club Brugge was erop gebrand, maar het is niet gelukt. Dat is de conclusie. De keuzes van Philippe Clement waren opmerkelijk: drie verdedigers en sterke beer Kossounou verkiezen boven Rits op het middenveld, Mitrovic was uitvoetballend niet goed, Van der Brempt op rechts. Die keuzes bleken achteraf geen succes.
Opvallend: die zogezegde licht brigade van Anderlecht, met al die kleine mannetjes, won 60 procent van de duels.
Voetballend was Club Brugge lange periodes echt niet goed. Het uitvoetballen onder die pressing van Anderlecht was vaak slecht. Er waren veel hopeloze lange ballen, wat helemaal niet het gebruikelijke spel is van Club. Hans Vanaken zat ook niet in de wedstrijd, komt te weinig aan de bal, ook om erin te geraken misschien.
Opvallend ook: die zogezegde licht brigade van Anderlecht, met al die kleine mannetjes, die won 60 procent van de duels. Meer luchtduels ook, ondanks dat Club veel meer gestalte had.
Ook dat was opmerkelijk en misschien een beetje vreemd, dat Club Brugge met die keuzes leek te kiezen voor een soort krachtmeting met Anderlecht, terwijl het 3 weken geleden op het veld van Anderlecht en ondanks die nederlaag toch 70 minuten voetballend erg dominant was geweest.
Gisteren had Club Brugge nog kunnen winnen, met kansen voor Denswil, Mitrovic en Dost. Er waren veel kansen in de 2e helft. Maar evengoed had Anderlecht voor de rust al 2 keer kunnen scoren met mogelijkheden voor Nmecha en nadien ook nog een bal van Bruun Larsen van de lijn. Die 2-2 is een billijk gelijkspel, maar geruststellend kun je de prestatie van Club Brugge niet noemen.
"Anderlecht heeft in recordtempo aan métier gewonnen"
Op basis van een onderling duel kun je natuurlijk niet concluderen dat Anderlecht Club Brugge al bijgebeend heeft. Die conclusie moet je trekken over een volgehouden niveau, over een heel seizoen.
Maar de progressie in vergelijking met die match in oktober is wel enorm. Dat was ook een heel andere ploeg. Drie weken geleden won Anderlecht wel, maar ook dan was Club Brugge toch 70 minuten lang redelijk op zijn gemak voetballend de baas.
Anderlecht heeft toen een heel lange periode achter de bal moeten lopen, terwijl het gisteren met een goeie organisatie eigenlijk voor de rust al controle had. Het had twee kansen, was volwassen en mentaal sterk. Ze hebben ook voor de tweede keer een achterstand opgehaald tegen Club Brugge.
Anderlecht is stilaan weer op weg om de club te worden die Anderlecht altijd geweest is. Een club waar verlies niet geaccepteerd wordt.
In recordtempo heeft Anderlecht aan métier gewonnen, al moet ik er wel bij zeggen dat ik het voor de rust voetballend erg mager vond aan twee kanten, met veel balverlies.
Anderlecht speelt 2-2 gelijk in Brugge en is achteraf zwaar ontgoocheld. Alleen dat al geeft aan dat paars-wit stilaan weer op weg is om de club te worden die Anderlecht altijd geweest is. Een club met de cultuur van het winnen, met het DNA waar verlies niet geaccepteerd wordt. Een ploeg die ontzag inboezemt.
Dat was de voorbije jaren toch anders. Letterlijk elke ploeg kwam naar Brussel in de vaste overtuiging dat daar wel wat te rapen viel. Dat is de volgende stap die Anderlecht aan het zetten is. Dat de tegenstander zegt: "Oei, Anderlecht. Dat wordt moeilijk."
"Zwakke prestaties van Gent en Standard zijn onvergeeflijk"
Gent en Standard zijn twee leden van de G5, de grote clubs uit ons voetbal, maar toonden op de 1e speeldag in de Europe play-offs een totaal gebrek aan mentaliteit en eergevoel.
Die zwakke prestaties van Standard en ook van AA Gent, een helft lang, waren onvergeeflijk voor twee ploegen met traditie en een statuut van topclub met grote ambities.
Zij krijgen nu de kans om een redelijk hopeloos seizoen alsnog goed te maken in zes wedstrijden, op drie weken. Ik mag toch veronderstellen dat dat niet te lang is voor de profvoetballers om nog een Europees ticket te halen? Als je dan zo'n prestatie levert, dan is dat als trainer of als bestuur om dood te vallen.
Standard waggelde over het veld in Oostende, terwijl het een week geleden in de bekerfinale toch nog echt gretig en scherp geweest was. En geklopt door een beter Racing Genk. Dat kan gebeuren.
En ja, Carcela helpt het dan helemaal om zeep natuurlijk met die domme rode kaart, de 7e al in zijn carrière. Dat is niet normaal voor iemand die toch een artiest genoemd wordt.
Ik mag toch veronderstellen dat 3 weken niet te lang is voor de profvoetballers om nog een Europees ticket te halen?
En wat AA Gent betreft: Hein Vanhaezebrouck zei het zelf ook al, dat zijn ploeg tien minuten AA Gent geweest is, bij het begin van de 2e helft. Dan hebben ze twee goals gemaakt en dat hadden er eigenlijk 3 moeten zijn. En dat was het dan.
Mbaye Leye en Hein Vanhaezebrouck zijn niet te benijden met zo'n verzameling "het kan vriezen of het kan dooien"-voetballers, van wie ze er in de zomer liefst een heel pak van de hand doen, denk ik. Maar zo simpel is dat nu ook weer niet.
Geef mij dan maar KV Oostende: geweldige mentaliteit, geweldig gespeeld. 6-2. Voilà.
Peter Vandenbempt