Diego Maradona is niet meer en dat heeft voor een schokgolf gezorgd in de voetbalwereld. Voetbalcommentator Filip Joos keek als kind met grote ogen naar de Argentijnse balkunstenaar en staat stil bij de dood van de eeuwige nummer 10 van Napoli.
"Het overlijden van Maradona doet wel iets, al was het niet onverwachts. Het doet iets omdat je ook de gevolgen ziet bij veel mensen. In Argentinië, in Napels", vertelt Filip Joos in De Ochtend op Radio 1.
"Frank Raes zei gisteren dat Maradona zijn levensloop niet echt mee had om een heilige te worden. Dan is het wel de kracht van een uniek talent, zeg maar een kunstenaar, om toch heilig te worden verklaard. Dat is op zich dan ook wel weer mooi, al hoef je ook je ogen niet te sluiten voor al die andere dingen."
"Zijn talent zat in dat linkerbeen en de onmiddellijke connectie met een gek hoofd. Daarom denk ik dat we hem met recht en reden de beste ooit noemen. Al zeg ik er ook meteen bij dat dat ook te maken heeft met een soort jeugdsentiment."
Hij deed alles met zijn linkerbeen, dat rechtse was goed genoeg om de bus op te stappen en terug te keren.
"Maradona had een baltoets zonder weerga, die ook nu nog niemand hem nadoet. Hij had een waaier aan opties, doelpunten, passes, dingen die hij deed op het veld die we niet kenden. Een "rabona", een voorzet achter het steunbeen, dat zagen we Maradona voor het eerst doen op tv. Nu doen ze dat in 3e provinciale."
"Hij deed alles met zijn linkerbeen, dat rechtse was goed genoeg om de bus op te stappen en terug te keren. Alle jeugdspelers moeten altijd maar leren om zoveel mogelijk tweevoetig te worden, maar Maradona was zó goed dat hij zelfs die raad in de wind kon slaan."
"Hij werd geconsumeerd door Napels en hij consumeerde Napels"
In 1986 maakte Diego Maradona Argentinië op zijn eentje wereldkampioen. "Toen had hij wel nog een paar secondanten, maar in 1990 was het bijna nog straffer. Toen werden ze tweede met een hoop schooiers die echt niet goed genoeg waren", weet Joos, die vooral de Napoli-periode wil benadrukken.
"Die ploeg heeft hij echt uit de goot getrokken en richting het allerhoogste gekatapulteerd. Wat de Premier League nu is, was toen de Serie A: de allerbeste competitie ter wereld. Dat was zinnenprikkelend."
"In Napels zag je Maradona tussen zijn gelijken. Hij speelde voor het volk. Je zag op de tribunes voortdurend mensen die niks hadden en die alleen maar Maradona hadden."
Je zag op de tribunes voortdurend mensen die niks hadden, die alleen maar Maradona hadden.
"Napels, dat was de derde wereld. Overal waar ze kwamen werden ze beschimpt en bespot. En toen was daar plots Maradona, die de rijke clubs uit het noorden het nakijken gaf, de hele stad ontvoogde en ook gretig in die stad dook."
"Hij werd geconsumeerd door Napels en hij consumeerde Napels: drugs, vrouwen, lelijke pagina's, een bastaardkind. Niks om trots op te zijn."
"Maradona wordt in Napels nog altijd vereerd, met kaarsen, schrijnen, muurschilderingen. Op een bepaalde manier is dat volksverlakkerij, maar het is ook wel mooi. En het bewijst ook dat hij meer was dan de jongen die afgleed naar een mentale toestand die echt niet meer tof was."
"Maakte nooit misbaar wanneer ploegmaat controle miste"
"Wat Maradona voor mij enorm maakt, is dat hij nooit misbaar maakte wanneer een ploegmaat weer eens een controle miste", zegt Joos. "Cristiano Ronaldo, die je niet in één zin mag noemen met Maradona, is een van de groten van nu, maar is boos als hij de bal niet krijgt en toont dat aan de hele wereld."
"Ook Lionel Messi, die je wel in één zin met Maradona mag noemen, loopt er mistroostig bij als zijn ploeg niet opgewassen is tegen de tegenstander."
"Maradona steunde altijd zijn ploegmaats. Hij kocht zelfs huizen voor ploegmakkers die aan de grond zaten, alleen zat hij de laatste 20 jaar ook zelf aan de grond."
