Gerrit Beltman, de Nederlander die hoofdcoach was bij de Gymfed in de periode-Aagje Vanwalleghem, heeft in een interview met het Noordhollands Dagblad opgebiecht dat hij in het verleden té ver is gegaan bij de opleiding van jonge turnsters: "Nooit had ik bewust de intentie om te slaan, schelden, kwetsen of kleineren. Maar het gebeurde wel."
Gerrit Beltman landde begin 2000 in België in het zog van Aagje Vanwalleghem, die onder de Nederlander gewerkt had in Friesland. Hij zorgde ervoor dat ze in 2004 naar de Olympische Spelen kon gaan. Maar in 2008 raakte hij in onmin met de Gymfed en moest hij opstappen.
Beltman ging weer in Nederland aan de slag en daar ligt de turnsport sinds de meedogenloze documentaire Turn! onder een vergrootglas. In een interview in het Noordhollands Dagblad geeft Beltman nu ook toe dat hij vaak te ver is gegaan in zijn coaching.
"Mijn gedrag is op geen enkele wijze goed te praten. Ik wilde per se winnen, ten koste van alles en stelde mij daarbij spijkerhard op. Ik schaam mij diep nu."
"Nooit heb ik bewust de intentie gehad om te slaan, schelden, kwetsen of kleineren. Maar het gebeurde wel. Ik dacht dat het de enige manier was om een topsportmentaliteit te kweken. Ik sloeg daarin door", slaat Beltman mea culpa.
Volgens Beltman was zijn aanpak zeker niet uniek in de turnwereld. "Er zijn meer coaches die zich zo gedragen hebben. Ik zag dat zij hetzelfde deden als dat waarvan ik nu doordrongen ben geraakt: psychische en fysieke geseling."
De Nederlandse turnbond heeft afgelopen dinsdag aangekondigd dat er een onafhankelijk en door het ministerie gesubsidieerd onderzoek naar grensoverschrijdend gedrag in de sport zal komen.
