Op 22 juni 2010 begonnen de Amerikaan John Isner en de Fransman Nicolas Mahut aan hun wedstrijd in de 1e ronde van het tennistoernooi van Wimbledon. Niemand die toen wist dat deze, op papier, doorsneematch de annalen zou ingaan als de langste tenniswedstrijd ooit.
Vier sets op de eerste dag
John Isner en Nicolas Mahut waren in die tijd best wel goeie grastennissers. Daarenboven beschikten ze allebei over een zeer goede opslag en daarom lag het in de lijn van de verwachting dat het een gelijk opgaande partij zou worden op Court 18.
De 1e set was voor de Amerikaan met 6-4, waarna Mahut 2 sets op een rij won: 6-3 en 7-6 met de eerste tiebreak. De 4e set ging dan weer naar Isner, opnieuw een tiebreak, met 7-6.
Zoals dat wel vaker gebeurt op Wimbledon, werd de match gestaakt door de invallende duisternis. De volgende dag zou de wedstrijd afgewerkt worden.
Het scorebord kan niet meer volgen
Woensdag 23 juni begonnen de 2 aan de beslissende set. 10 jaar geleden was er nog geen tiebreak in de 5e set op Wimbledon en dus zou er gewoon doorgespeeld worden tot er een winnaar was.
Beide heren bleken ongenaakbaar in hun eigen servicegame. Bij 10-9 kreeg Isner een eerste matchpunt, maar hij kon het niet benutten. Mahut van zijn kant kon bij 32-33 de match beslissen, maar ook hij liet 2 matchballen liggen. De kaap van de langste wedstrijd ooit was intussen net gerond.
Dit is de beste reclame voor onze sport. Ik ben trots dat ik er ook heb deel van uitgemaakt.
De wedstrijd kabbelde verder en bij 47-47 werd de spanning ook het scorebord teveel. Het viel uit, omdat het niet gemaakt was om verder te gaan dan deze score. Programmeurs werden erbij gehaald om het probleem op te lossen, de umpire hield de score dan maar voorlopig schriftelijk bij.
Net voor het invallen van de duisternis kreeg John Isner nog een kans om de wedstrijd af te maken. Maar Mahut weigerde te plooien en zo zou bij een 59-59-stand de wedstrijd een 3e dag ingaan.
De beslissing valt na 11 uur en 5 minuten
Op een overvolle court 18 en met een vers geprogrammeerd scorebord
werd de wedstrijd op dag 3 hervat en het leek of de 2 gewoon op hun elan zouden verdergaan. De uitputting nabij, maar met een onwrikbare drang om te winnen, gaf geen van beiden een krimp op eigen service.
Bij 69-68 kreeg John Isner z’n 5e matchpunt van de wedstrijd. Een backhandwinner langs de lijn besliste de wedstrijd en een oerkreet galmde door Wimbledon. De langste match uit de geschiedenis van het tennis was na 11uur en 5 minuten en bij een 70-68-stand eindelijk afgelopen.
Ondanks de heroïek en spanning vroegen velen zich luidop af of dit wel verantwoord was om spelers, de uitputting nabij, zo lang te laten doorgaan. Tennisicoon en commentator John McEnroe zag het anders en verwoordde het als volgt: "Dit is de beste reclame voor onze sport. Ik ben trots dat ik er ook heb deel van uitgemaakt."
Pas sinds vorig jaar werd op Wimbledon de tiebreak in de 5e set ingevoerd en zo zal het record van John Isner en Nicolas Mahut er wellicht eentje zijn voor de eeuwigheid.
Enkele records op een rijtje
- langste wedstrijd ooit: 11 uur en 5 minuten
- langste set ooit: de 5e set duurde 8 uur en 11 minuten
- meeste games in tenniswedstrijd: 183
- meeste punten in tenniswedstrijd: 980
- meeste aces in tenniswedstrijd: 216 (de 113 van Isner zijn ook een record)