Standard moet op zoek naar een nieuwe hoofdcoach voor volgend seizoen. Michel Preud’homme (61) houdt het na 2 seizoenen voor bekeken en zal de fakkel doorgeven. "Ik blijf bij de club als vicevoorzitter, maar ik zal me vooral bezighouden met de algemene structuren van de club."
Michel Preud’homme keerde in 2018 terug naar Sclessin als opvolger van Ricardo Sa Pinto.
Preud’homme werd trainer, sportief directeur en vicevoorzitter bij zijn oude liefde, waar hij in 2008 na 25 jaar nog eens een titel pakte met de Rouches.
De nieuwe ambtstermijn van Preud’homme was minder succesvol met een 3e plaats vorig seizoen en een 5e notering in deze coronajaargang.
De jongste weken lekte uit dat Preud’homme steeds meer begon te twijfelen aan zijn rol in de dug-out van Standard. Voor 1 juni werd een beslissing verwacht en die is nu eindelijk gevallen: Preud’homme legt zijn takenpakket als T1 naast zich neer.
Standard moet dus nog op zoek naar een opvolger voor Preud’homme. Op 12 juni worden de spelers op de club verwacht voor hun fysieke testen, de trainingen beginnen op 15 juni.
"Het verstand zegt soms 1 ding, het lichaam iets anders"
"Deze lockdown was het ideale moment om er over na te denken", begint Michel Preud'homme zijn betoog over zijn toekomstige rol bij Standard.
"Ik denk dat je vooral eerlijk moet zijn met jezelf. De zin om deze groep te trainen, is er. Maar je moet je de vraag stellen of je als 61-jarige nog de kracht hebt om een extra jaar te doen met alle vereisten die hier aan verbonden zijn."
"Ik zie me niet meer als trainer in de toekomst. Ik schakel over naar het andere deel met een veel lichter programma."
"Ik blijf vicevoorzitter, maar ik hou me met de algemene structuren bezig, gelinkt aan het sportieve. En ik zal alle geledingen van de club blijven helpen."
"Het is moeilijk om dit aan te kondigen. Het verstand zegt soms 1 ding, het lichaam iets anders. Mijn verstand zegt me dat ik zin heb om naar de oorlog te gaan als trainer, maar mijn lichaam zegt dat ik het niet zal volhouden."
Het verstand zegt soms 1 ding, het lichaam iets anders. Mijn verstand zegt me dat ik zin heb om naar de oorlog te gaan als trainer, maar mijn lichaam zegt dat ik het niet zal volhouden.
De rol van Preud'homme is evenwel nog niet helemaal uitgespeeld: hij blijft vicevoorzitter.
"Ik ben teruggekomen naar deze club voor een project op lange termijn. Het was niet enkel voor een job als trainer voor 1 of 2 seizoenen. Het basisidee was om me meerdere jaren aan deze club te binden."
"Opvolger? Hij moet kunnen doen wat we verwachten en kunnen omgaan met de druk"
Maar nu is er dus een vacature bij Standard. Welk profiel moet die plaats invullen?
Preud'homme: "Hij moet vooral passen in de filosofie die we hebben opgesteld. Hij moet in staat zijn om te doen wat we verwachten en wat we gewoon zijn bij Standard. En hij moet ook kunnen omgaan met de druk."
Een naam wordt er nog niet op gekleefd, maar Preud'homme geeft aan dat hij al veel trainers geanalyseerd heeft. "En ik heb er ook al met een paar gesproken om de toekomst voor te bereiden."
Het gesprek met Michel Preud'homme:
Kampioen met Standard en Club Brugge
Voor Michel Preud'homme komt er een einde aan zijn derde periode als hoofdtrainer in Luik.
De voormalige Standard-speler (1977-1986) keerde in 2001 terug naar Sclessin, eerst als coach (2001-2002) en vervolgens als sportief directeur (2002-2006).
In 2006 kwam hij opnieuw aan het hoofd van de eerste ploeg, om in 2008 naar AA Gent te vertrekken, weliswaar met een Luikse titel als afscheidscadeau.
Na AA Gent coachte hij FC Twente (2010-2011) en Al Shabab (2011-2013) in Saudi-Arabië, voor hij terugkeerde naar België en bij Club Brugge (2013-2017) aan de slag ging. Na zijn afscheid bij Club - waar hij ook kampioen werd - laste Preud'homme een sabbatjaar in.
Tijdens zijn trainersloopbaan veroverde Preud'homme heel wat trofeeën. In zijn prijzenkast staan twee Belgische titels (2008 en 2016), twee Bekers van België (2010 en 2015), een Belgische Supercup (2016), een Nederlandse beker (2011) en Supercup (2010), en een titel in Saudi-Arabië (2012).
Zowel in België (2008, 2015 en 2016), Nederland (2011) als Saudi-Arabië (2012) sleepte hij de prijs voor Trainer van het Jaar in de wacht.