In zijn wekelijkse analyse kon Peter Vandenbempt niet heen om de topper tussen Club Brugge en Standard van zondag. "Standard kan wel een luis in de pels zijn, maar om echt hun voet naast Club te zetten moet Standard nog constanter worden."
Er was een beetje frustratie bij Philippe Clement over de manier waarop Standard was komen spelen. Een zeer strakke organisatie en zo werd het duo Vanaken - Vormer, toch het kloppend hart van het middenveld van Club Brugge - geneutraliseerd. De flanken speelden ook met veel discipline en gaven geen ruimte weg. En voor de rust kwam Standard er ook snel uit.
Op de persconferentie na de match reageerde Philippe Clement scherp toen hij daar werd aangesproken over een televisie interview. Maar om dat antwoord in dat interview te begrijpen, hoefde je geen goede verstaander te zijn. Hij zei: "Je verwacht dit soort wedstrijd niet tussen de eerste en de tweede in de stand."
Met overal spelers die individueel gevolgd worden. Hij liet wel verstaan dat de nummer 2 in de stand eigenlijk ook vrank en vrij moet komen voetballen zoals hij dat zelf gedaan heeft met Club Brugge tegen veel sterkere tegenstanders als PSG en Real Madrid.
Alleen zijn respect voor zijn leermeester Michel Preud’homme, met wie hij toch vier jaar heeft gewerkt in Brugge, belette hem om dat echt openlijk aan te klagen. Maar het is niet erger dan dat, het is de tol die Club Brugge betaalt voor zijn indrukwekkende parcours en het respect dat de machine heeft afgedwongen.
De manier waarop Standard zich heeft aangepast, dat is legitiem. De Rouches hebben overigens zelf prima gevoetbald, zeker voor de rust. Clement moet het beschouwen als een groot compliment van zijn leermeester.
De manier waarop Standard zich heeft aangepast, dat moet Clement beschouwen als een groot compliment van zijn leermeester.
"Standard kan wel een luis in de pels zijn voor Club"
Op dit moment vind ik Standard nog niet de grote uitdager voor Club in de titelstrijd. Het verschil in kwaliteit is toch groot. Club heeft een ruimere kern, is al een redelijk gerodeerde machine die thuis en uit tegenstanders kan domineren en makkelijker wedstrijden kan winnen en zo ver staat Standard nog niet.
Er wordt nog altijd gebouwd, dat heeft onder Preud’homme in Brugge ook wel een paar jaar geduurd, maar er is wel progressie. Vooral het verschil de voorbije weken tussen uit en thuis – wat toch al vele jaren een groot probleem is bij Standard, weg van Sclessin – is minder groot geworden.
Op Arsenal en Anderlecht was Standard nog onherkenbaar zwak, nu zijn er forse stappen gezet in het managen van uitwedstrijden: op Antwerp teruggekomen van 2-0 en nog kunnen winnen, weerbaar in Frankfurt donderdag en gisteren verdiend gelijkgespeeld in Brugge.
Je zag een speler als Mpoku die de les heeft begrepen en die zeer gedisciplineerd het vuile werk opknapte en er is wel kwaliteit met Lestienne en Bastien, een van de revelaties van het seizoen, het loopwonder Cimirot daarbij en een fitte Oulare is een van de allerbeste spitsen in onze competitie.
Daarmee kan Standard wel een luis in de pels zijn voor Club Brugge, zeker in rechtstreekse duels. Maar over een heel seizoen moeten de Rouches toch nog constanter worden en makkelijker wedstrijden gaan winnen om echt hun voet te zetten naast Club Brugge.
Over een heel seizoen moeten de Rouches toch nog constanter worden en makkelijker wedstrijden gaan winnen om echt hun voet te zetten naast Club Brugge.
