Fiona Kolbinger heeft als eerste vrouw ooit de Transcontinental Race gewonnen. Tijdens de loodzware wielerwedstrijd moesten de deelnemers dit jaar van Bulgarije naar Frankrijk fietsen, zonder enige ondersteuning. De 24-jarige Duitse kwam vanochtend vroeg als eerste aan in Brest, na 10 dagen 2 uur en 48 minuten fietsen. Ze liet meer dan 200 mannelijke deelnemers achter zich.
De heroïsche Transcontinental Race was dit jaar aan zijn zevende editie toe. Voor Fiona Kolbinger was het haar allereerste deelname aan een wedstrijd. Maar meteen was het raak: de Duitse kankeronderzoeker kwam vanochtend als eerste van 275 deelnemers aan in Brest, na een race dwars door Europa. (Lees verder onder de foto.)
Het startsein voor de heldentocht werd 10 dagen geleden gegeven, in de Bulgaarse stad Burgas, aan de Zwarte Zee. Aan de start stonden 275 deelnemers, onder wie 40 vrouwen. Hun doel was even duidelijk als keihard: zo snel mogelijk en zonder enige hulp van buitenaf van Burgas naar Brest fietsen, een afstand van ruwweg 4.000 kilometer.
Zonder enige ondersteuning dat betekent zoveel als: trek uw plan. En dat mag u heel letterlijk nemen: de deelnemers moeten zelf hun route bepalen, zolang ze onderweg maar langs vier controleposten passeren. De laatste controlepost was trouwens niet van de minste, want die lag op de legendarische Tour-col Alpe d’Huez.
Eten moeten de deelnemers onderweg zelf maar zoeken en slapen moet je als deelnemer maar doen wanneer je denkt dat dat nodig is. Daardoor zijn de deelnemers dus gepakt en gezakt met mondvoorraad, navigatie-apparaten, reservemateriaal en slaapgerief.
Eerste vrouw
Fiona Kolbinger toonde zich in die strijd de grootste bikkel van het pak. Ze is de eerste vrouw ooit die de Transcontinental Race op haar naam wist te schrijven. Kolbinger is ook de eerste laureaat die niet uit België of het Verenigd Koninkrijk komt. Drie van de eerste vier edities werden namelijk gewonnen door Kristof Allegaert, de leraar uit Kortrijk die onlangs nog te gast was in “Vive le vélo”. Dit jaar deden er elf landgenoten mee.
Ik dacht vooraf wel dat ik voor het vrouwenpodium kon meedoen, maar ik had nooit gedacht dat ik de volledige race kon winnen.
“Ik ben zo verrast dat ik gewonnen heb”, zei Kolbinger vanochtend in een eerste reactie na de aankomst. “Ik dacht vooraf wel dat ik voor het vrouwenpodium kon meedoen, maar ik had nooit gedacht dat ik de volledige race kon winnen.” Kolbinger denkt dat ze nog sneller had kunnen rijden en dat ze onderweg nog minder had kunnen slapen, en dat was nu per nacht maar een handvol uurtjes na gemiddeld zo'n 19 uur per dag in het zadel.
Hoe het ook zij: Kolbinger had een flinke voorsprong op haar eerste belager, de Brit Ben Davies. De afgelopen dagen had ze hem voortdurend op achterstand van 120 à 130 kilometer kunnen houden. Maar door amper te slapen, breidde Kolbinger afgelopen nacht haar voorsprong uit tot zo’n 200 kilometer. Uiteindelijk finishte Davies zo’n 6 uur na de Duitse in Brest.