Arthur Van Doren (24) mocht gisteren al voor het tweede jaar op rij de prijs van beste hockeyspeler ter wereld aan zijn palmares toevoegen. Hockeycommentator Floris Geerts (PlaySports) neemt de Red Lion onder de loep.
"Ik vond Gougnard op het WK net iets constanter dan Van Doren"
Arthur Van Doren hoort zeker bij de beste vijf spelers ter wereld en hij is ook een van de
besten bij de nationale hockeyploeg, maar of hij nu voor het tweede jaar op rij de állerbeste is…
Zelf heb ik op Simon Gougnard gestemd, die had het net zo goed verdiend. Uiteraard doet dat doet niks af aan de kwaliteiten van Van Doren. Dat hij de prijs nu gewonnen heeft, is zeker geen schande, integendeel. Hij is en blijft een absolute topspeler.
Ik heb op Gougnard gestemd omdat ik hem op het WK net iets constanter vond dan Van
Doren. Ik vond dat Van Doren samen met de rest van de ploeg een beetje een dipje had. Hij begon heel sterk, tegen Canada werd Van Doren man van de match, maar daarna kende hij een beetje een terugval.
Niet heel erg veel, al waren er toch wedstrijden waarin hij zijn niveau niet haalde. Gougnard bleef daarentegen constant presteren, dat heeft voor mij het verschil gemaakt. Nu goed, op de belangrijke momenten, de momenten waarop Van Doren er moest staan, stond hij er wel. In de kwartfinale tegen Duitsland, de halve finale en finale was hij weer buiten categorie.
"Hij wordt stilaan een echte totaalspeler"
Wat hem zo goed maakt? Verdedigen doet Van Doren fantastisch. Hij staat altijd op de juiste plek, weet als geen ander waar de bal gaat komen, maakt heel weinig stopfouten, wat erg belangrijk is. In een één tegen één wordt hij nauwelijks gepasseerd. Soms denk je dat die bal al weg is en dan tackelt hij en haalt hij toch die bal toch nog terug.
Dat alles koppelt Van Doren aan een uitstekend aanvallend spel. Hij heeft een enorme vista, echt onwaarschijnlijk. Hij kan een bal ergens duwen waarvan je denkt dat het onmogelijk is dat hij het gezien heeft, maar toch heeft hij het dan gezien en is hij technisch goed genoeg om die pass ook nog eens uit te voeren. Hij wordt stilaan een echte totaalspeler. Je merkt dat hij blijft groeien, dat hij beter en beter blijft worden.
Van Doren kan nog allerlei kleine dingen verbeteren. In zijn laatste seizoen in België werd hij voor de derde keer op rij kampioen. Een vierde keer is allemaal leuk en aardig, maar nu speelt hij in de Nederlandse competitie en daar ligt de druk een stuk hoger. Bij zijn nieuwe club, Bloemendaal, moet hij absoluut kampioen worden. Er wordt van Van Doren verwacht dat hij dat ook effectief waar zal maken. Op die manier leert hij beter met druk om te gaan.
Hij wordt stilaan een echte totaalspeler. Je merkt dat hij blijft groeien, dat hij beter en beter blijft worden.
"Je status als speler verandert door deze prijs te winnen"
Ook al is het een beetje jammer dat de FIH zelf weinig belang hecht aan de verkiezing van Speler van het Jaar door er geen gala van te maken, het blijft wel een belangrijke prijs. Je status als speler verandert door die prijs te winnen.
Mensen in Australië weten wie Arthur Van Doren is, terwijl ik niet denk dat veel hockeyfans daar weten wie Nico De Kerpel is, en dat is ook gewoon een wereldkampioen.
Vorig jaar won hij de prijs en was hij de beste speler van de wereld, nu pakt hij hem opnieuw en komt hij in een exclusief rijtje met spelers die hem meerdere keren hebben gewonnen. Dat zijn er maar drie: Stefan Veen, Teun De Nooijer en Jamie Dwyer. Die laatste vijf keer, dus laat dat een volgend doel zijn.
Messi of Modric?
Van Doren is natuurlijk pas 24. Hij kan makkelijk nog 7 à 8 jaar mee. Als hij op dit niveau blijft spelen, kan hij de prijs nog wel een paar keer winnen. Dit jaar heeft Van Doren niet eens buitengewoon boven zijn niveau gepresteerd. Vroegere winnaars waren meestal heel goeie spelers die een subliem jaar hadden.
Ik heb het gevoel dat Van Doren gewoon zijn niveau heeft gehaald en dat maakt het echt heel straf. Ik wil hem wel eens zien in een seizoen waarin hij buitengewoon goed is en boven zichzelf uitstijgt.
Dan zal de afstand met de andere spelers nog groter worden en zal het nog duidelijker worden dat hij de allerbeste is, want dat heeft hij eigenlijk niet echt getoond dit jaar. In zo’n geval denk ik, om toch weer die voetbalvergelijking te maken, kan je spreken over de topjaren van Ronaldo en Messi.
Die vergelijking met Messi vind ik overigens niet helemaal correct. Messi is een heel
aanvallende speler, die staat bij Barcelona af en toe diep in de spits. Arthur Van Doren, die zet je niet diep in de spits, die zet je op die liberopositie. Als ik hem toch met een voetballer zou moeten vergelijken, denk ik aan Luka Modric. Een man die vanuit een verdedigende positie aanvallende impulsen biedt en een heel sierlijke speler is.