Fons De Wolf: "Ik kon de druk niet aan"
Fons De Wolf won in 1981 als laatste Belg - Tchmil even buiten beschouwing gelaten - Milaan-Sanremo. Hij was toen amper 24 jaar en had een paar maanden eerder ook al de Ronde van Lombardije gewonnen. Een nieuwe ster was geboren. Maar het liep anders.
"Hij werd gebombardeerd tot de opvolger van Eddy Merckx. Een zware last om te dragen", zegt Guido Van Calster.
"Ik wist dat ik dat niet aankon", zegt De Wolf meer dan 35 jaar later. "Ik had soms goeie dagen, maar ik kon die druk niet aan. Ik kon geen heel jaar mentaal top zijn."
Enkele jaren later was De Wolf al opgebrand. "Ik hou geen goed gevoel over aan het einde van mijn carrière. Plots ging het steil bergaf."
De reden: een promoreis naar Guadeloupe. "Ik ben daar in een zee-egel getrapt, waar een worm aankleefde. Die heeft mij gebeten. Vanaf dan waren mijn witte en rode bloedcellen niet meer op peil. Ik was als renner 5 à 8% minder."
"Zag het leven niet meer zitten, maar een waakvlam bleef branden"
Na zijn carrière stapte Fons De Wolf in de begrafenisonderneming van zijn vrouw Krista. Maar toen het huwelijk op de klippen liep, raakte hij zijn job kwijt en sloeg het leven van De Wolf een doodlopende straat in.
"Ik heb een zware depressie gehad: ik was mijn vrouw en mijn job kwijt, mijn vriendenkring viel uit elkaar,... De droom van wat je van je leven verwacht spatte uit elkaar."
"Je ziet het leven niet meer zitten, maar toch was er een waakvlam die blijft branden. Je wil toch nog iets van je leven maken."
"Mijn familie en (tv-presentator) Tom Coninx hebben me er bovenop gehaald. Tom belde me dan op en zei: "Kom, Fons. Je moet buiten komen. We gaan op stap.""
Nu ziet De Wolf het leven weer positief tegemoet. "Het contact met mijn kinderen is niet zo goed. Er is eigenlijk geen contact. Maar ik heb de volle hoop dat het weer goed komt."
Bekijk de volledige aflevering van De Kleedkamer op vrt.nu