Lars van der Haar legt Michael Vanthourenhout in de luren in Beringen, Eli Iserbyt gediskwalificeerd

Half oktober kon het veldritseizoen eindelijk beginnen. De crossers hadden er zin in, maar niemand stak er echt bovenuit.

"De groentjes" - zoals Paul Herygers de renners van Crelan-Corendon noemt - schudden eerst aan de boom. Zowel Toon Vandebosch als Joran Wyseure waagden hun kans, meer dan enkele seconden kregen ze niet.

Toen Toon Aerts van zich liet horen, was het alle hens aan dek. Hij viel meer dan een keer aan.

In de finale leek Aerts naar de zege te knallen, maar zijn aanval liep nog spaak.

Michael Vanthourenhout en Lars van der Haar gingen op en over hun generatiegenoot en serveerden nog een spannend duel.

Een sprint kregen we niet. Op weg naar de aankomststrook schudde Van der Haar de Europese kampioen van zich af. Achter hen ging ook Vandeputte nog over Aerts.

Thibau Nys had niet gelogen toen hij deze week zei dat hij de hoogvorm nog niet te pakken had. De winnaar van vorig jaar kon geen hoofdrol spelen in de seizoensopener en kwam als 12e binnen.

Zoals wel vaker kwam Lars van der Haar helemaal onder stoom in de finale van de wedstrijd.

"In het begin zat ik wat te ver naar achteren en moest ik naar adem happen", begint hij zijn verhaal.

"Pas in de laatste 3 rondes begon het wat harder te worden en begon ik me wat beter te voelen. Zo kon ik de wedstrijd wat meer naar mijn hand zetten."

"Ik had niet verwacht dat ik vandaag zou winnen", gaat hij voort. "Ook niet meteen tijdens de wedstrijd."

"Ik wist wel dat ik goed getraind had en dat mijn vorm goed was, maar je weet nooit hoe de tegenstand voor de dag zal komen."

"Dat ik na zoveel jaren toch die eerste wedstrijd van het seizoen kan winnen, daar ben ik toch wel trots op."

Michael Vanthourenhout reageerde sterk op de aanvallen van Toon Aerts. Die van Lars van der Haar was er te veel aan.

"Ik zat eigenlijk al de hele wedstrijd met Lars in mijn achterhoofd. Ik wist dat hij op dit parcours naar het einde toe meer zou kunnen versnellen op de beklimmingen", zegt de Europese kampioen.

"Mijn eerste gevoel is wel goed. Het is altijd een beetje kijken waar je staat ten opzichte van de rest. Ik hoop de rest van het seizoen hetzelfde te kunnen doen."

Ei zo na had Toon Aerts zijn eerste zege te pakken sinds de Krawatencross van Lille in februari 2022.

"Ja, ik heb me wel even opgeblazen", lacht hij. " Toen Michael lek reed, dacht ik dat dat het moment was om ervan te profiteren. Ik zette vol aan, maar het bleek een chasse-patate (sic)."

"De eerste race van het seizoen is altijd wat wennen, maar voor mij nog meer. Mijn comeback vorig seizoen telde maar 3 crossen. Dat was in een week voorbij."

"Dit is de échte nieuwe start van mijn carrière", besluit Aerts, die vorige week in de top 10 eindigde op het WK gravel.