Vrijdag is het zover. De langverwachte terugkeer van dubbel olympisch kampioen Remco Evenepoel. Na een lange revalidatie speldt hij in de Brabantse Pijl opnieuw een rugnummer op. Maar hoe verliep zijn revalidatie en hoe fit is Evenepoel al? "Hij moet gewoon genieten van de koers en zijn gevoel volgen", klinkt het in Sporza Daily.
Even terug naar een noodlottige 3 december. Remco Evenepoel breekt bij een botsing met een postwagen zijn sleutelbeen. Wat op het eerste gezicht niet al te ernstig lijkt, wordt plots een pak serieuzer wanneer er complicaties opduiken. Een revalidatie van vier maanden volgt.
Maar komende vrijdag behoort die voorgoed tot het verleden. Dan keert hij terug in koers, in de Brabantse Pijl. Al heeft de 25-jarige Evenepoel wel diep gezeten. Heel diep. Zo schreef hij gisteren zelf op Instagram dat hij gedacht heeft aan stoppen.
"Het is inderdaad een lange weg geweest hierheen", zegt zijn neef Dario Kloeck. "Vooral omdat we in het begin dachten dat de revalidatie niet zo lang zou duren. Net nadat hij was gevallen, belde hij mij op vanuit de ambulance. Hij klonk optimistisch."
In die zwarte dagen zal hij inderdaad wel eens gedacht hebben aan stoppen.Dario Kloeck
"Vooral de maand december was moeilijk", schetst hij het revalidatieproces van Evenepoel. "Iedereen ging op stage naar Spanje en begon opnieuw te fietsen. Ook onze ploegstage ging toen van start", vertelt Kloeck, die ook mechanieker is bij Soudal - Quick Step.
"Daar is een moeilijke periode begonnen van enkele weken. In die zwarte dagen zal hij inderdaad wel eens gedacht hebben aan stoppen, maar sinds hij terug op de fiets kon kruipen in januari, ging het op mentaal vlak stelselmatig wel de betere richting uit.
Genieten van de koers
Evenepoel is niet de enige die tijdens zijn carrière donkere dagen heeft gekend. Ook voormalig wielrenner Sep Vanmarcke belandde in 2015 in een gelijkaardige situatie.
"Klopt. In 2015 kreeg ik het gevoel het niet te kunnen waarmaken om grote koersen te winnen. Ik ben dan naar een mental coach gestapt voor begeleiding", doet de nummer 2 van Parijs-Roubaix in 2013 uit de doeken.
"Daar leerde ik inzien waar het om draait: koersen omdat je het leuk vindt. Natuurlijk wil je de focus houden om te presteren, maar je moet zien dat je altijd blijft houden van het spelletje."
"Aan stoppen heb ik wel nooit echt gedacht. Maar ik ben dan ook nooit vier maanden buiten strijd geweest."
Gelukkig zorgde de entourage van de olympische kampioen voor afleiding tijdens zijn revalidatie.
"We hebben de afgelopen maanden ook simpele dingen gedaan", zegt Kloeck. "Iets gaan eten of naar de voetbal gaan. We zijn samen bijvoorbeeld naar de wedstrijd Antwerp-Anderlecht geweest in de Beker van België. Dat is een beetje plezier maken om niet te veel aan de tegenslag te denken."
En een gemotiveerde Evenepoel is een goede Evenepoel?
"Ik denk dat hij goed gaat zijn", aldus Patrick Lefevere, voormalig ploegleider van de Wolfpack. "Ik hoor alleszins van mensen die met hem mee op hoogtestage waren en renners van de ploeg dat hij redelijk in orde is."
Remco zal blij zijn om terug op de koers te zijn en te voelen dat alles relatief achter de rug is.Dario Kloeck
"Als je kijkt naar de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix, zie je dat de ploeg hem ook nodig heeft. De eerste van Soudal-Quick Step in de Ronde was 38e. En ook vorige zondag stond er niemand in de top 20. Dat is misschien wel het dieptepunt van onze ploeg in de klassiekers."
Al zal het voor Evenepoel vooral zaak worden om de liefde voor de koers terug te vinden.
"Hij moet gewoon genieten van de koers en zijn gevoel volgen. Als hij zin heeft om in de aanval te gaan op 60 à 70 km van de meet, en het lukt niet, moet hij gewoon zijn gevoel volgen. Remco zal blij zijn om terug op de koers te zijn en te voelen dat alles relatief achter de rug is. Dan kan hij vooruitkijken naar de komende weken en maanden", besluit Kloeck.
