De levensles van Jonas "Abracadabra" Abrahamsen, 20 kilogram later: "Ik wilde te mager zijn"

Tafelgast Oliver Naesen en zijn ploegmaats van Decathlon-AG2R hebben nog niet te veel centjes verzameld in deze Tour. "Dat wordt een maandje boterhammen eten", voelt hij de bui al hangen.

Uno-X Pro Cycling Team boert wel goed, vooral met dank aan Jonas Abrahamsen. De Noor, voor de gelegenheid omgedoopt tot "Abracadabra", heeft al uren in de kopgroep gespendeerd.

"Die gast is oersterk", vertelde Naesen in Vive le vélo over de eenzame vluchter van zaterdag.

"Dries De Bondt vroeg me waarom niemand met hem was meegesprongen? Maar wij hebben zo afgezien in het peloton. Ik weet niet waar ze hem gevonden hebben!"

Sammy Neyrinck klopte tijdens de rustdag aan bij de smaakmaker, die in alle openheid zijn levensverhaal deelde.

Abrahamsen is nu een stevige bonk van ongeveer 80 kilogram, maar was in zijn jongere jaren een lichtgewicht van 60 kilogram. "Ik was misschien te mager en ik werd niet meer beter."

"Ik trainde ook zeer veel, zo'n 1.000 à 1.200 uur per jaar. En ik at niet genoeg. Toen ik in 2020 begon te eten, begon ik ook te groeien. 7 à 8 centimeter zelfs. Ik won 20 kilogram en kreeg baardgroei."

"Mijn lichaam had mijn puberteit jaren uitgesteld. Plots kreeg ik zin om te daten met meisjes, voordien dacht ik gewoon aan mezelf."

"Ik wilde vroeger te mager zijn. Bij een profploeg kan dat als je ouder bent, maar begin er gewoon niet te vroeg aan."

De gasten van Karl Vannieuwkerke benadrukten "de wijze woorden" van Abrahamsen.

"Wacht tot je volgroeid bent voor je zo hyperprofessioneel bent. Je moet je lichaam tijd geven om te ontwikkelen", vulde ploegleider Tom Steels aan.

Voeding en mentale druk zijn twee cruciale aspecten in het leven van een topsporter. Sep Vanmarcke knikte met een anekdote uit de Vuelta van 2011.

"Ik had elke dag een mentaal herstelmomentje nodig. Ons hotel lag vlakbij een benzinestation en ik kocht er de grootste zak chips die ik vond. Die heb ik stiekem opgegeten op het dak van het hotel."

"Ik weet nog hoezeer die chips gesmaakt hebben. Ik had het nodig. Het hoort niet zo, maar het was mijn klein momentje van mentale decompressie."