4 redenen waarom de Boston Celtics nog eens het NBA-kampioenschap winnen
Na 16 lange jaren wachten was het vannacht eindelijk zover. De Boston Celtics wonnen in eigen huis tegen de Dallas Mavericks hun 18e NBA-titel, een record. Een bekroning van een geweldig seizoen en het finaliseren van een proces dat al jaren in de maak was.
Heerschappij in het seizoen en de play-offs
De Celtics torenden in de Eastern Conference boven de concurrentie uit met maar liefst 64 gewonnen wedstrijden op 82. Ook in het Westen deed geen enkel team beter.
In de play-offs schakelden de Celtics nog een versnelling hoger. De Miami Heat, Cleveland Cavaliers, Indiana Pacers en Dallas Mavericks konden hen maar 3 verlieswedstrijden aansmeren op 19 duels.
Criticasters zullen zeggen dat, in de play-offs, de blessures van sterren als Jimmy Butler (Heat), Donovan Mitchell (Cavaliers) en Tyrese Halliburon (Pacers) serieus in de kaart van Boston gespeeld hebben.
Maar zo word je kampioen. Uitmuntend spelen en hier en daar een portie geluk. Het logo van de Celtics is niet voor niks een klavertje, weliswaar drie.
De culminatie van Jayson Tatum en Jaylen Brown
107 play-offwedstrijden. Nooit heeft een duo zoveel wedstrijden nodig gehad om een NBA-titel binnen te halen.
Vannacht kregen Jayson Tatum en Jaylen Brown het voor mekaar. De twee supersterren van de Celtics spelen al sinds 2017 samen en de verwachtingen waren vanaf het begin torenhoog. Dit duo moest en zou ooit kampioen worden.
Maar het was altijd nét niet goed genoeg. Beiden leggen nochtans geen slecht rapport voor: zes conference finals en één verloren NBA-finale in 2022 tegen de Golden State Warriors van Steph Curry.
We share this shit together man!
Dit jaar vielen alle puzzelstukjes samen. Tatum verdeelde en heerste op het court en Jaylen Brown donderde als een pletwals doorheen het reguliere seizoen en de play-offs.
De Bill Russel-trofee voor beste speler ging uiteindelijk naar Brown, die in de play-offs minder wisselvallig was dan Tatum.
Maar in zijn overwinningsspeech benadrukte Brown nog eens het belang van basketbal als ploegsport en hij bedankte zijn partner in crime Jayson Tatum om al die jaren aan z'n zijde te staan met de woorden: "We share this shit together man!"
Het vernuft van directeur basketbal Brad Stevens
Het basketbalbrein achter dit ijzesterke team is de 47-jarige Brad Stevens. De ex-coach van de Celtics (2013-2020) werd in 2021 gepromoveerd tot President of Basketball operations, zeg maar de manager van het team.
Stevens bouwde een team rond Tatum en Brown. Hij zocht en vond spelers die perfect in Boston pasten en de sterktes van z'n twee supersterren konden accentueren.
De basis met Al Horford en Derrick White werd in 2023 nog versterkt met twee absolute top-aanwinsten.
Van de Dallas Mavericks, de tegenstander in de NBA-finale, werd de vlot scorende Letse reus (2,18 meter) Kristaps Porzingis overgenomen. Een vervelende blessure leek roet in het eten te gooien voor de play-offs, maar hij geraakte net op tijd klaar en bewees zijn waarde.
En veel mensen fronsten de wenkbrauwen toen Stevens de 34-jarige Jrue Holiday binnenhaalde. Hij bleek de guard te zijn die het team nodig had. Tonnen ervaring en iemand die weet wat het is om een NBA finale te winnen (Milwaukee Bucks 2021).
De ontbolstering van Joe Mazzula als hoofdcoach
Achteraf gezien kunnen we de aanstelling van Joe Mazzula als hoofdcoach misschien wel een visionaire move noemen. Maar aanvankelijk krabden vele NBA-volgers zich wel zuchtend achter de oren.
De assistent-coach die, na het plotse vertrek van succescoach Ime Udoka omwille van een relatie met een medewerkster, in 2022-2023 voor de leeuwen werd gegooid omdat er geen enkele andere coach beschikbaar was.
De toen amper 34-jarige Mazzula betaalde leergeld en verloor meteen de Eastern Conference-finale van het lager gerangschikte Miami Heat. Was hij goed genoeg om titels te pakken? Het buikgevoel van manager Brad Stevens was onwrikbaar.
"We wisten aan het begin van vorig jaar dat het geen gemakkelijke overgang zou zijn", zei Stevens. "We dachten dat hij het geweldig deed, en hij was dit jaar zelfs nog beter. Hij zal nog lange tijd een geweldige coach zijn."
De filosofie van Mazzula is er één van geen rekening houden met verwachtigen van buitenaf. Gewoon elke match willen winnen of er tenminste je kop voor leggen.
Hij smeedde een (h)echt team waar elke speler vertrouwen heeft in de ander en individualisme geen plaats heeft.
"That's real authentic Celtic basketball", aldus eigenaar Wyc Grousbeck.
