Serge Pauwels onder de indruk na verkenning van WK-parcours: "De lokale omloop is echt zwaar"

Het Zwitserse Zürich organiseert vanaf 21 september het WK wielrennen, met als afsluiter de wegrit bij de mannen op zondag 29 september. De profs krijgen een tocht van zo'n 274 kilometer voorgeschoteld, met een lange aanloop vanuit startplaats Winterthur richting lokale ronde in Zürich.

Bij het verkennen van het WK-parcours beperkten bondscoach Sven Vanthourenhout en assistent-bondscoach Serge Pauwels zich tot die lokale ronde van 27 kilometer, die tijdens het wereldkampioenschap 7 keer afgelegd moet worden.

"Het is toch wel lastig", blaast Pauwels wanneer we hem vragen naar zijn analyse. "Heel mooi ook wel, met die typische, brede Zwitserse wegen en met een prachtig zicht op het Meer van Zürich."

Voor de renners zal er niet veel tijd zijn om van dat uitzicht te genieten, want het belooft een pittig WK te worden. "Bij het begin van de lokale ronde heb je een klim in twee trapjes, met eerst een best steil stuk van een paar 100 meter aan 12 à 14 procent", vertelt Pauwels.

"Dan kom je op een grotere weg die eerst relatief vlak is en dan overgaat in 1,5 km aan 8 à 9 procent. Het is niet zomaar een heuveltje of een Berendries. Neen, het is echt wel klimmen."

En dan moet het steilste stuk nog komen. "Voorbij halfweg heb je eerst een heel steil stukje naar beneden, dat overgaat in een heel steil stuk omhoog aan 18%. Maar dan ben je wel gelanceerd, dat valt op zich nog wel mee. Daarna volgt een knappe afdaling in het bos richting het centrum van Zürich."

Aan welke types moeten we denken bij dit soort omloop? "Toch aan renners met inhoud", schat Serge Pauwels. "De opeenvolging van de hellingen valt wel mee, maar door de afstand wordt het sowieso slopend. En die klim in twee trapjes is echt wel zwaarder dan ik op voorhand gedacht had. Het is echt een zware omloop."

Is het meer iets voor Remco Evenepoel of voor Wout van Aert? "Ik denk toch iets meer voor Remco. Het is veel klimmen en op zulke lastige momenten kan hij nog die extra versnelling plaatsen. En op de brede wegen kan hij ook in zijn tijdrijdersstijl wegrijden op dat parcours."

" Cian Uijtdebroeks? Ja, al heeft hij in het eendagswerk nog niet vaak iets bewezen. Ik denk dan meer aan een Maxim Van Gils. Zoals hij dit voorjaar gereden heeft, kan hij daar zeker iets gaan doen. Remco en Wout ook. Maar de selectie is natuurlijk de bevoegdheid van Sven Vanthourenhout."

In de WK-tijdrit wacht de mannen een omloop van 46,1 kilometer, met 413 hoogtemeters. "De tijdrit vertrekt aan de wielerbaan in Oerlikon. De eerste 15 à 20 kilometer zijn relatief vlak en rechtdoor, zelfs een beetje saai", vindt Serge Pauwels.

"Daarna volgt een klim die wat doet denken aan de klim van de plaatselijke omloop, maar minder steil is. Het is wel lastig, zo'n 6 à 7 procent. Dan kom je op een plateau en gaat het nog even wat omhoog, waarna een heel steile afdaling volgt. Met de tijdritfiets is dat misschien wel riskant."

"Beneden kom je dan weer langs het meer van Zürich en is het de laatste 10 kilometer weer vlak en rechtdoor, op de grote molen. Kortom: een saai begin en einde met een uitdagend middenstuk."

"De klimmetjes zijn wel langer dan in Glasgow. Maar los van dat stukje afdaling is het niet zo'n technische tijdrit. Er zijn relatief weinig bochten."

"Voor de vrouwen zijn die eerste vlakken stukken er niet bij. Zij beginnen redelijk snel aan dat pittige gedeelte. Bij de junioren is het gewoon op en af langs het meer. Dat is wel jammer, dat er daar geen uitdagend parcours is. Dat is wel een beetje ontgoochelend."

Is het bij de mannen vooral uitkijken naar Filippo Ganna? "Die zal altijd favoriet zijn, maar een Joshua Tarling mag je daar ook wel bij rekenen. En dan natuurlijk onze jongens als Remco en Wout ook.