Andy had een droom als kind: eens meetrainen met zijn favoriete voetbalclub Lierse. Hijzelf en zijn moeder kregen dat 30 jaar geleden niet voor elkaar, maar dankzij de Droomfabriek kwam zijn droom alsnog uit. Op z'n 44e trok hij zijn voetbalschoenen aan op Het Lisp: "Dit is emotioneel."
Opmerkelijk: Andy was de allereerste die een droom instuurde, toen de Droomfabriek tot een tweede leven werd gewerkt. Gastvrouw Gloria maakte er werk van.
De dag begon met een ontbijt met de spelers van de tweedeklasser. Die Andy al meteen een liedje lieten zingen, want dat is het lot van elke nieuwe speler. Met het supporterslied bracht hij de sfeer er meteen in.
Andy liet zich niet onbetuigd in de oefenpotjes op het trainingsveld, maar toen moest dé verrassing van de Droomfabriek nog komen: niemand minder dan Gert Verheyen en Jean-Marie Pfaff stonden plots achter zijn rug, twee oud-spelers met naam en faam uit de Lierse voetbalgeschiedenis.
De eerste begon er zijn profbestaan, de tweede passeerde er op het einde van zijn carrière. Zij signeerden het Lierse-truitje van de hondstrouwe fan. "Dit is de dag van mijn leven. Spijtig dat mijn moeder dit niet meer kan meemaken."
