Domineren met de benen en het hoofd: "Een klassieke renner is vaak een slimme renner"
Tijdens het Vlaamse openingsweekend was niet naast Jumbo-Visma te kijken. Het Nederlandse team nam afgelopen weekend de rol over die de Quick Step-ploeg jaren op zich nam. Stijn Steels maakte drie seizoenen deel uit van "de wolven van Patrick Lefevere". "Het begint bij een basisidee, maar je hebt ook veel intuïtie nodig in de klassiekers", vertelde Steels in De Tribune.
Domineren en offensief koersen zoals Jumbo-Visma afgelopen weekend deed in de Omloop Het Nieuwsblad en Kuurne-Brussel-Kuurne begint met het plan dat in de teambus wordt uitgetekend.
"Toen ik nog bij Topsport Vlaanderen reed, dachten we vaak dat het niet aan ons was om waaiers te trekken", legt Stijn Steels in De Tribune uit wat aanvallend koersen op mentaal vlak betekent.
"Dat lieten we liever over aan de renners van Quick Step. Maar scheurt het door die waaiers, dan ben je als dominante ploeg wel overal mee en creëer je een overtal voor de rest van de wedstrijd."
Soudal-Quick Step ondervond dit jaar de gevolgen van een afwachtende houding. "Ze hebben volgens mij maar een fout gemaakt en dat is dat ze niet mee waren op de Lange Munte", zegt Stijn Steels.
"Dat heeft op die plaats niets met conditie te maken, maar met aandachtig zijn. Dat gebeurt soms onbewust. Volgens mij omdat ze niet meer de dominante ploeg zijn."
"Het is belangrijk dat je als ploeg start met een basisidee. Maar dan gebeuren er zoveel dingen tijdens een klassieker waar je geen controle over hebt, dat je als renner een grote intuïtie nodig hebt om te kunnen winnen."
"Nu ik zelf de wedstrijden op televisie heb bekeken, viel me op hoe weinig je eigenlijk ziet van wat er allemaal gebeurt", vertelt de ex-prof.
De koers aanvoelen
Dylan van Baarle gaf na zijn indrukwekkende solo in de Omloop zelf aan dat hij geen groot masterplan uitvoerde toen hij zo een 40 kilometer van de finish versnelde uit een uitgedunde groep.
"De ploeg had me gezegd om mijn instinct te volgen en dat heb ik gedaan", zei Van Baarle.
"Bergop rijden is tactisch niet zo moeilijk", legt Stijn Steels uit. "Je moet het fysieke talent hebben om een bepaald vermogen een bepaalde tijd te kunnen trappen. Als je dat kan, kan je je plan trekken."
"In een klassieker is dat fysieke vermogen ook belangrijk, maar het vermogen om de koers aan te voelen en te kunnen anticiperen komt daar bij. Het is voortdurend draaien en keren."
De ploeg had me gezegd om mijn instinct te volgen en dat heb ik gedaan.
"Dat maakt dat klassieke renners ook vaak heel slimme renners zijn. Ze voelen het juiste moment aan."
"Wat ik ook heel straf vond, is dat de renners van Jumbo-Visma bijna allemaal zonder koersdagen aan de start verschenen."
"Voor een grote ronde begrijp ik die aanpak wel, maar ik vond de Omloop de moeilijkste semi-klassieker om voor te trainen omdat je het nerveuze gevoel van voortdurend remmen, optrekken, draaien, keren en weer doorgaan niet meer in de vingers hebt."
"Je hebt vinnigheid nodig in je handelingen, want er is totaal geen constant tempo tijdens de wedstrijd. Net dat kan je helemaal niet trainen op de Teide", lacht Steels.
