Timothy Dupont zoekt nieuw team na jaar vol menselijke drama's: "In koers is geen genade"

In 5 weken tijd werd Timothy Dupont dit voorjaar geconfronteerd met het overlijden van drie van zijn geliefden.

Op 25 maart overleefde zijn schoonvader een val van de trap niet. Enkele weken later moest Dupont ook afscheid nemen van zijn schoonmoeder (hartstilstand) en zijn eigen vader.

"Mentaal was dat heel moeilijk", zegt Dupont. "Ik heb me daar kunnen bovenzetten en heb ondanks alles nog vrij goed gereden."

"Kort na die overlijdens won ik de 4e etappe in de ZLM Tour. Ik versloeg toen Olav Kooij en Elia Viviani in de sprint."

Dupont verzamelde dit seizoen ook top 10-plaatsen in de Bredene Koksijde Classic, het BK, het kampioenschap van Vlaanderen, Veenendaal-Veenendaal, de Ronde van Denemarken en de Ronde van Valencia.

Maar dat volstond niet voor een contractverlenging bij zijn team Bingoal-Pauwels Sauzen-Wallonie Bruxelles.

"Dat was een verrassing voor mij", zegt Dupont. "Want na alles wat ik had meegemaakt deed ik het al bij al nog goed."

"Er werd me ook een tijdje gezegd dat ik lead-out zou worden voor iemand, maar die renner is uiteindelijk niet naar onze ploeg gekomen. Dus die rol was dan plots overbodig."

Had de ploeg rekening kunnen houden met de menselijke drama's die Dupont dit jaar heeft meegemaakt? "Ik dacht dat ze dat misschien zouden doen."

"Maar koers is hard. Nu blijkt nog maar eens dat men in de wielersport geen genade kent."

Dupont ging al aankloppen bij meerdere teams, maar ving telkens bot. "Als sprinter kom ik niet meer in beeld. Ik heb me dan als lead-out aangeboden bij ploegen, maar ook dat had weinig succes."

"De meeste ploegmanagers geven mijn leeftijd (35) als reden aan. Maar ik denk dat ik zeker nog een jaar of 4 op het hoogste niveau kan meedoen, vooral omdat ik later profrenner ben geworden."

Dupont moest enorm knokken voor zijn plekje in het profpeloton. Bij de amateurs combineerde Dupont wielrennen met een job als elektricien en een job bij Carglass. “Voltijds werken en koersen was niet eenvoudig”, vertelt Dupont daarover.

Op zijn 26e kreeg Dupont in 2014 eindelijk toch loon naar werken en realiseerde hij zijn profdroom bij de Franse ploeg Roubaix.

Dupont reed de pannen van het dak, werd in 2016 Belgische zegekoning met 17 overwinningen en sprintte in de Tour van 2018 vier keer naar een top 10-plaats.

"De meeste profrenners leven tussen hun 18e en 26e voor 100 procent als een prof. Bij mij was dat niet het geval en daardoor kan ik wel nog enkele jaren meedraaien."

Waarom kan een team met Timothy Dupont nog een slag slaan op de transfermarkt?

"Ik ben een sfeermaker binnen de ploeg, heb veel ervaring, kan goed sturen en veel punten sprokkelen zoals jullie spion in het peloton ook al eens heeft vermeld in één van zijn bijdrages."

"Ik train nog altijd als een prof. Hier en daar zou er nog plaats zijn bij een team. Maar we zijn al half november, dan wordt het moeilijk om nog prof te blijven.”

Overweegt Dupont om een stapje terug te zetten naar een continentaal team? "Als dat financieel doenbaar is en die ploeg rijdt een mooi programma, dan behoort dat zeker tot de mogelijkheden."

"Ik sta voor alles open en zal naar alles luisteren. Maar op een bepaald moment zal ik moeten beslissen."

"Als ik tegen 1 december nog altijd geen team heb, dan is het wel duidelijk.”