Amy Pieters zet haar eerste stapjes in revalidatiecentrum: "Geduld en hoop"
Amy Pieters heeft een bijzondere mijlpaal bereikt in haar revalidatie. De Nederlandse renster, die eind vorig jaar een ernstig hersenletsel opliep bij een val op stage in Calpe, heeft haar eerste stappen gezet. Ze heeft ook al kunnen meetrappen in een duofiets. Dat staat te lezen op haar website, waar haar revalidatie in het Daan Theeuwes Centrum van Woerden wordt beschreven.
De 31-jarige Pieters kwam eind december ten val tijdens een wegtraining van de nationale baanploeg in Spanje. Ze verloor daarbij het bewustzijn en liep een ernstig hersenletsel op.
Pieters moest een operatie ondergaan en lag maandenlang in coma. Eind april meldde haar ploeg SD Worx dat de renster weer bij bewustzijn was. Sinds augustus werkt ze verder aan haar herstel in het revalidatiecentrum in Woerden.
"De laatste tijd ging het even wat moeizamer om Amy met fysieke inspanningen te motiveren", opende het verhaal op de site. "Praten lukt nog niet, wat het lastig maakt om duidelijk te maken waarom niet."
"Het niet kunnen uitleggen of uiten valt haar en ons soms dan ook zwaar. Gelukkig is ze wel te motiveren door een spelletje. We nemen maar even voor lief dat ze haar eigen moment kiest. En dat moment komt er, want ineens staat ze!"
Aan wat ze laat zien, is de overtuiging daar dat Amy weer zal kunnen lopen
"Met een beetje hulp komt ze omhoog uit haar stoel en zet zij zelf haar stappen. Ondersteund loopt ze korte stukjes. Amy bepaalt het tempo. Zo zijn er dagen dat ze dit niet nog eens wil laten zien, en dan komt er weer zo een dag dat ze wil staan, gaat lopen en dan gelijk ook een serieuze inspanning levert."
"Aan wat ze dan laat zien, is de overtuiging daar dat Amy weer zal kunnen lopen!", luidt de commentaar bij de eerste stapjes. "De stapjes van Amy worden al heuse stappen. Wat een progressie!"
Praten lukt nog niet, maar de voormalig Nederlands kampioene op de weg laat volgens haar website steeds vaker zachte geluidjes horen. "Soms horen we ook ineens een klein woordje duidelijk uit haar mond ontsnappen. Herhalen doet ze dit nog niet, maar hoe fijn en hoopvol is het dan weer even haar vertrouwde stem in dit spontaan geuite woord te horen."
Paniek bij epilepsieaanval
Het is een verhaal van vallen en opstaan. "Er zijn ook weer momenten van paniek.", verduidelijkt de site. "Alles lijkt iets beter te gaan en dan plots worden wij weer met onze neus op de feiten gedrukt. Amy kreeg een insult (epilepsieaanval, red)."
"Ambulance voor de deur en paniek alom. De laatste keer dat Amy een insult kreeg, viel zij enorm terug. Wellicht door goed en snel te handelen heeft Amy er buiten een behoorlijke vermoeidheid verder geen heel nare gevolgen van."
"We moeten geduld hebben en hoop houden. Zelf zijn wij overtuigd dat Amy ons nog heel mooie dingen zal laten zien." De commentaar sluit af met bedankingen aan iedereen die Amy helpt en een warm hart toedraagt.