De reuzenslalom geeft op elke Olympische Winterspelen de kans aan enkele skiërs uit kleinere of minder evidente landen om hun kunnen te tonen. William Flaherty vertegenwoordigde het kleine Puerto Rico, maar Flaherty is meer dan zomaar "een exoot".
Toen William Flaherty jong was, vroeg zijn moeder aan de dokter: "Als je gezondheid varieert op een schaal van 1 (supergezond) naar 10 (dood), waar vind je dan William?" Het antwoord van de dokter: 9,5.
Flaherty, geboren in Cincinnati maar sinds zijn 6e in Puerto Rico wonend, heeft hemophagocytische lymphohistiocytosis (HLH), een levensbedreigende ziekte waarbij je eigen immuunsysteem je organen aanvalt.
Wat volgde voor Flaherty: meer dan 30 operaties, waaronder een cruciale beenmergtransplantatie. Dat beenmerg kreeg hij van zijn broer Charles, die zelf Puerto Rico vertegenwoordigde op de Spelen van Pyeongchang.
Ondanks die wankele gezondheid raakte Flaherty gebeten door het alpineskiën. Maar net wanneer de Olympische Spelen een doel werden, sloeg het noodlot weer toe.
Twee jaar geleden moest een tumor verwijderd worden uit zijn kaak. Na de Spelen krijgt Flaherty een nieuwe kaak, die vervaardigd wordt uit zijn scheenbeen.
"De medische complicaties blijven komen, die zijn een deel van mijn leven. Na die operatie voor mijn nieuwe kaak, zal ik niet meer op hoog niveau kunnen skiën. Dit zullen mijn enige Winterspelen blijven, over 4 jaar zal ik er niet opnieuw bij zijn."
En alsof dat nog niet genoeg tegenslag was, was er plots ook nog eens corona. Voor iemand met een zwak immuunsysteem een groot gevaar. "Ik ben in superquarantaine gegaan. Ik werkte mijn training af, ging naar huis en trok me terug op mijn kamer. Ik meed zoveel mogelijk andere mensen."
"Het is tijd voor een nieuw hoofdstuk in mijn leven"
Maar Flaherty slalomde ook voorbij dat lastige poortje en stond vanochtend gewoon aan de start van de reuzenslalom. Mét succes, want waar velen faalden onder de lastige omstandigheden haalde de amper 17-jarige Flaherty de finish in een behoorlijke 40e plaats (op 98 deelnemers).
"Ik ben sprakeloos", zei Flaherty na zijn tweede run. "Dit is het hoogtepunt na 8 jaar hard werk. Dit is ongelooflijk. De sfeer op de Olympische spelen geven me hoop voor de toekomst van de wereld."
Over 4 jaar zal Flaherty niet opnieuw van de partij zijn. "Ik voel dat het tijd is voor een nieuw hoofdstuk in mijn leven. Ik moet vooruit kijken naar om andere dromen waar te maken."