Toptalent met handleiding: wie is Aleksandr "de meest gehate langlaufer" Bolsjoenov?

Dat Bolsjoenov talent heeft, is onmiskenbaar. Hij zette Rusland weer op de langlaufkaart: als eerste Rus sinds het einde van de Sovjet-Unie slaagde hij erin om de algemene wereldbeker te winnen, zowel in 2020 als in 2021. Hij won al 8 WK-medailles waaronder het goud op de skiatlon in 2021. 

Maar aan zijn sportiviteit schort wel wat. Zo herinnert iedereen zich nog de beelden van een wereldbekeraflossing in Finland, toen de Rus zich in de strijd om de 2e plaats benadeeld voelde door de Fin Joni Mäki. 

Bolsjoenov sloeg Mäki met zijn skistok, probeerde hem in de laatste rechte lijn te tackelen en beukte na de finish keihard op hem in. Het kostte de Rus en zijn team de diskwalificatie.

Ook aan zijn omgang met collega-langlaufers en de pers maakt de man met de faam van "most hated man in cross country skiiing" niet veel woorden vuil. "Hij is niet echt geliefd in het milieu, omdat hij geen interviews geeft en nauwelijks met andere atleten praat", stelde commentator Geert Heremans.

"Gesloten" noemt hij zichzelf, maar bij sommige vragen van journalisten kan hij niet nalaten om zijn ongenoegen te uiten. Vorige week zondag was dat opnieuw het geval. 

Na zijn dominantie in de skiatlon kreeg hij op de verplichte persconferentie een vraag of dat geen (doping)twijfel kon werpen op zijn prestatie. "Ik nodig jullie journalisten persoonlijk uit op mijn trainingen. Dat zijn heel harde sessies. Als je ziet hoe wij trainen, zullen jullie en jullie lezers die vragen niet meer stellen."

Rusland doet net als in 2018 onder neutrale vlag mee als straf voor een staatsdopingsysteem in 2014: "Wij zijn allemaal zuiver hier", riposteerde Bolsjoenov. "Wij doen bijna dagelijks testen en vullen onze whereabouts in. Ik denk dat het fout is om die vraag te stellen." 

Weer naar de sportieve kant van het verhaal dan. "Het gaat alleen goed als ik win", stelde Bolsjoenov afgelopen zomer in een interview met de Russische sportwebsite "Championat". 

Als kind tekende hij al de olympische ringen, winnen op het hoogste niveau was de droom van de inwoner van Podivoti, een stadje in het westen van Rusland. "Wat er ook zal gebeuren in Peking, Bolsjoenov heeft al skigeschiedenis geschreven in Rusland", zegt hoofdredacteur Evgeni Sljoesarenko van Match+.

In PyeongChang 2018 pakte hij 3 keer zilver en 1 keer brons, maar ontbrak een gouden exemplaar. Dat heeft hij in Peking al goedgemaakt met winst op de skiatlon én in de estafette bovenop het zilver van de 15km klassieke stijl.

Zijn strijdlust komt vooral tot uiting op de lange afstanden, terwijl zijn grote Noorse rivaal Johannes Klaebo een completer gamma heeft en ook de sprint beheerst.

Bolsjoenov zegt vooral te genieten van rustige familiemomenten, met onder meer zijn vrouw Anna Zherebjateva, zijn teamgenote in de Russische ploeg.

Maar op de langlaufpistes is die kalmte soms ver weg: daar toont hij zich onstuimig, zijn grillen steken hem vaak stokken in de wielen. Hierboven kwam zijn woede-uitbarsting in Finland al ter sprake.

Nog een voorbeeld: in december kwam hij ziek aan de start van de 15 km in Davos, hoewel zijn federatie zijn forfait had meegedeeld.

"Bolsjoenov zal rijper worden met de tijd", sprak bondsvoorzitter Jelena Valbe van jeugdzondes. "Momenteel neemt hij beslissingen zonder na te denken door zijn jeugdig enthousiasme."

Voor Sljoesarenko is "zijn explosief temperament" zowel een zwakte als een sterkte. "Zelfs op het eind van zijn krachten laat hij zijn tegenstanders niet los. Maar op de Spelen van 2018 had hij wel de 50 km moeten winnen en zorgde zijn onstuimigheid ervoor dat hij zijn inspanning slecht doseerde."

De conclusie van Sljoesarenko: "Hij heeft de kwaliteiten van zijn gebreken én omgekeerd."

Afwachten of Peking 2022 echt de volwassenwording van het Russische toptalent wordt.