Heel wat Belgische paralympiërs blikken in deze eindejaarsperiode met veel voldoening terug op een succesvol 2021. Kris Bosmans, zelf paralympisch medaillewinnaar in Rio, spreekt tweevoudig paralympisch kampioen tafeltennis Laurens Devos.
In Rio won je als 16-jarige goud. Zorgde dat in Tokio voor meer druk op je schouders?
Laurens Devos: "Ik heb de Paralympische Spelen in Tokio enorm emotioneel beleefd. De Paralympische Spelen in Rio de Janeiro 2016 waren mijn eerste Paralympische Spelen. Ik was daar als 16-jarige zonder ambities naartoe getrokken."
"Ik had totaal niet verwacht dat ik in Rio goud zou winnen. Het zorgde ervoor dat ik veel meer druk voelde in Tokio. Iedereen verwachtte ook dat ik opnieuw paralympisch kampioen zou worden. Op je 21e besef je ook meer waarover het gaat dan op je 16e."
"Voor Tokio dacht ik dat ik goed om kon met druk. Ik stelde mij altijd een lage
doelstelling op. Ik speelde match per match en als ik verloor was het geen
probleem."
"In Tokio wou ik dezelfde strategie toepassen. Sinds Rio was ik intussen ook Europees en wereldkampioen geworden, dan wil je er niet uitvliegen in de eerste ronde. Daardoor kreeg ik iedere match zoveel stress dat het een werkpunt is geworden."
"Gelukkig heb ik in de finale die druk van me kunnen afzetten met de gedachte dat ik sowieso goud of zilver zou hebben. Ik vind het allebei mooie kleuren. Zo heb ik ook meer bevrijd kunnen spelen."
Gelukkig heb ik in de finale die druk van me kunnen afzetten met de gedachte dat ik sowieso goud of zilver zou hebben. Ik vind het allebei mooie kleuren.
Van welke titel heb je het meest genoten?
Laurens Devos: "Ik vind de beleving voor mijzelf deze Paralympische Spelen toch wel mooier, omdat het besef er meer was. Rio de Janeiro was een andere sfeer, omdat toeschouwers waren toegelaten."
"Plus het feit dat de kinesist waar ik van mijn 7 maanden elke week naartoe ging en mijn moeder aanwezig waren. Zij zagen ook heel de evolutie van baby tot paralympisch atleet tot die gouden medaille."
"Dat er in Tokio geen toeschouwers waren, vond ik wel jammer. Daardoor had je niet het echte gevoel van de Paralympische Spelen. Hopelijk is dat in Parijs 2024 wel het geval."
Wat zijn je doelen voor 2022?
Laurens Devos: "In oktober 2021 hadden we normaal een Europees kampioenschap, maar dat is verplaatst naar 2023. In 2022 is er wel een WK bij de valide tafeltennissers. Misschien zou ik daar naartoe mogen gaan als 5e Belg."
"Daar zit ik dan op de bank en de kans is klein dat ik zal spelen. Eerder als sparringpartner voor de 4e andere Belgen tijdens hun opwarming."
"Op ^paralympisch niveau is er altijd om de 4 jaar een wereldkampioenschap en dat vindt in 2022 plaats in Granada, waar ik mijn titel ga proberen te verdedigen. Het zal het grootste tornooi zijn dat er nu zal aankomen."
Waar droom je nog van?
Laurens Devos: "Om de Paralympische en de Olympische Spelen te combineren, ook al zijn de criteria voor de Olympische Spelen echt streng en is het zeer moeilijk om je te kwalificeren."
"Om zo hoog mogelijk op de wereldranking te komen, moet je de grote tornooien kunnen spelen zoals Europese en wereldkampioenschappen. Daar zijn de meeste punten te verdienen."
"Op dit moment ben ik de nummer 5 van België en val ik daar juist buiten, omdat alleen de top 4 ernaartoe gaat. Ik wil me dan ook zo snel mogelijk in de top 4 nestelen, zodat ik kan deelnemen aan die toernooien."
"Ik ben nu de nummer 219 op de wereldranking en ik zou binnen de top 60 moeten staan om erbij te kunnen zijn. Dat is enorm moeilijk, maar ik denk dat ik grote dromen en doelstellingen moet stellen om elke dag gemotiveerd te blijven en te blijven trainen en hard te werken."
“Ik wil dus zo veel mogelijk op internationale tornooien bij de valide tafeltennissers spelen om zo mijn niveau te verhogen en het beste als atleet te kunnen halen. Het bevordert mij alleen maar als atleet."
"Het wordt ook elke keer moeilijker om je paralympische titels te verdedigen. Elk jaar is er meer druk. De andere paralympische tafeltennissers trainen natuurlijk hard om die gouden medaille hopelijk te kunnen nemen. Die druk zal altijd hoog blijven voor mij en het gaat zeker niet minderen. Maar we doen ons best."
