Heel wat voetbalfans hebben gisteren genoten van de memorabele match van Club Brugge tegen Borussia Dortmund in 1987. Franky Van der Elst was daarbij. "Dat is nostalgie, maar het was tof om mezelf zo te zien."
Gisteren werd Franky Van der Elst door Filip Joos uitgeroepen tot man van de match in het mirakel tegen Borussia Dortmund in 1987. Wij belden hem op. "Ik vond het wel tof om mezelf nog een keer bezig te zien op een moment waarvan je weet dat het een goeie periode was."
"Ik wist wel dat het een goeie match was van mij. Filip vond me de man van de match, maar iedereen was goed. Ik moet er niet flauw over doen, het was fijn dat te horen. Ik had ook al berichtjes van Filip en Wesley gekregen voor de uitzending."
"Dit was ook het seizoen dat ik door Houwaert van de verdediging naar het middenveld was gezet en dat liep van in het begin goed. Maar dat was niet het geval in de eerste helft tegen Dortmund. Ik was nog maar net terug uit blessure en ik had last van zware benen."
"Ik was geblesseerd geraakt in Belgrado en miste de return. In Dortmund zat ik wel op de bank, omdat Dennis van Wijk een blessure had opgelopen in de opwarming. Dat was dus eigenlijk niet de bedoeling, mijn schoenen lagen nog in het hotel. Ik ben dan ingevallen op de schoenen van Dennis."
"We zijn inderdaad pinten gaan pakken in Dortmund"
En zo komen we bij de anekdote van Karl Vannieuwkerke, dat de spelers van Club na de 3-0-nederlaag in Dortmund nog op stap zijn gegaan. "Die anekdote klopt", bevestigt Van der Elst. "Dat herinner ik me nog goed."
"We zaten met het bestuur in hetzelfde hotel en dus had trainer Houwaert aan tafel gezegd dat we na het eten het hotel niet meer mochten verlaten. Maar Jan Ceulemans zat naast me en zei op zijn typische manier: "Ik blijf hier niet"."
"Dus na het eten spreekt de Caje Houwaert aan en ze verdwijnen samen achter een gordijn. Twee minuten later komt de Caje terug: "Kom, we zijn weg". En dan zijn we inderdaad pinten gaan pakken. Dat was ook de gewoonte in die tijd om na de match iets te gaan drinken. Dat deden we ook na thuismatchen."
"We gingen samen op stap en hielpen elkaar op het veld"
Dat was misschien wel het recept voor het uitstekende seizoen van Club dat jaar. "We hadden een fantastische groep. We konden allemaal goed voetballen, we gingen samen iets drinken en hielpen elkaar ook op het veld."
"Birger Jensen en Philippe Vande Walle waren in doel de concurrenten van elkaar, maar dat waren ook de mannen die het meeste met elkaar op stap gingen. Het was een goeie mix met ook een trainer die het goed zag."
"Houwaert kon tijdens de match iets bijsturen of iemand inbrengen die dan het verschil maakte. Dat gevoel had hij wel. Hij voelde aan wat er moest gebeuren. En hij zat bij wijze van spreken ook als eerste in de auto als we op stap gingen."
"Het was meest legendarische campagne uit die periode"
Waarom leeft die match tegen Borussia Dortmund nog altijd bij de fans van Club Brugge? "Het was de meest legendarische campagne van die periode. Je voelde toen dat de mensen de succesvolle periode onder Happel terugwilden."
"De manier waarop het publiek reageerde op die Europese avonden was fenomenaal. Mensen stonden ook anderhalf uur voor de aftrap al in het stadion op de staanplaatsen. Dus als wij naar buiten gingen voor de opwarming, dan werd er al gezongen. Die sfeer was geweldig, kippenvel."
"Ondanks die 3-0 in Dortmund geloofde iedereen er ook in dat het nog kon. Ook omdat we het al hadden gedaan tegen Zenit Leningrad en Rode Ster Belgrado. Het is natuurlijk nostalgie. Het was ook fijn om te zien hoe anders het voetbal toen was."
