Door het coronavirus ligt het halve land plat en zijn de scholen gesloten. In onze Sporza @School kunnen jullie de komende dagen alles ontdekken over de Olympische Spelen. In deel 3: olympische symbolen, een verdwenen Antwerpse vlag en levend geroosterde duiven.
De olympische vlag
Het is misschien wel een van de meest herkenbare symbolen ter wereld: de olympische ringen. De 5 in elkaar gehaakte ringen zijn een ontwerp van Pierre de Coubertin, de geestelijke vader van de moderne Olympische Spelen.
Een vlag met daarop de 5 gekleurde ringen werd gepresenteerd in 1914, ter gelegenheid van de 20e verjaardag van het Internationaal Olympisch Comité (IOC). Op de Olympische Spelen van Antwerpen in 1920 werd de vlag voor het eerst gehesen.
De 5 ringen
Op de olympische vlag zijn 5 gekleurde ringen te zien op een witte achtergrond: blauw, geel, zwart, groen en rood. Volgens het IOC symboliseren de 5 kleuren de 5 continenten: Europa, Azië, Afrika, Amerika en Oceanië.
Bedenker Pierre de Coubertin zag de ringen als een internationaal symbool, omdat met de 5 kleuren en het wit van de achtergrond oorspronkelijk alle vlaggen van de wereld konden samengesteld worden.
De verdwenen Antwerpse vlag
De olympische vlag werd dus 100 jaar geleden voor het eerst gehesen tijdens de Olympische Spelen van Antwerpen. Het originele exemplaar bleek na de Spelen verdwenen, waardoor er voor de Spelen van Parijs in 1924 een nieuwe gemaakt moest worden.
De vlag van Antwerpen dook decennia later weer op dankzij de Amerikaanse schoonspringer Hal Haig Prieste. Die bekende in 1997 dat hij destijds na een weddenschap in de vlaggenmast geklommen was om de vlag te stelen.
Tijdens de Olympische Spelen van Sydney in 2000 werd de Antwerpse vlag opnieuw overhandigd aan het IOC. Het was Prieste zelf die de vlag overdroeg tijdens een ceremonie. De Amerikaan was op dat moment 103 jaar oud.
De vlag uit 1920 was daarna een tijdje te zien in het Olympisch Museum in Lausanne, maar keerde enkele jaren geleden terug naar Antwerpen en is nu opgenomen in de collectie van het MAS.
Levend geroosterde duiven
Antwerpen had niet alleen de primeur van de olympische vlag. Ook de olympische eed - waarbij atleten beloven zich aan de regels te zullen houden - werd voor het eerst uitgesproken in 1920.
Die eer viel te beurt aan schermer Victor Boin, nog altijd de enige Belg die de olympische eed mocht afleggen. In België is de trofee voor de Paralympische Sporter van het Jaar overigens naar Victor Boin vernoemd.
Daarnaast werden er tijdens de Olympische Spelen in Antwerpen ook voor het eerst witte duiven vrijgelaten, als symbool voor de vrede. Die traditie werd gestaakt na een pijnlijk voorval tijdens de Spelen van 1988 in Seoel. Een handvol duiven werd toen levend geroosterd bij het aansteken van de olympische vlam.
Die vlam wordt sinds 1928 en de Olympische Spelen van Amsterdam ontstoken als herinnering aan de Spelen van de Oudheid. Sinds 1936 brengen fakkellopers de vlam vanuit Griekenland naar de gaststad.