Westerlo is de tweede periode begonnen met een 3-5-zege op Roeselare. Na 15 matchen staat de ploeg van Bob Peeters aan de leiding in 1B. In het systeem van de Proximus League is dat relatief (ook aangezien nummer 2 OHL één partij minder speelde), maar toch: Westerlo doet het meer dan goed, zegt onze 1B-analist Karel Fraeye.
Het huwelijk tussen KVC Westerlo en Bob Peeters toont aan dat duurzaamheid en vertrouwen in een samenwerking tussen trainer en club op termijn ook echt kunnen werken.
Niet dat Peeters nu al de nieuwe Franky Dury genoemd kan worden, maar hij lijkt aardig op weg. Dat hij eerder de positie als trainer bij Waasland-Beveren weigerde, toont aan dat hij als trainer een evolutie doormaakte. Zijn keuze voor Westerlo lijkt er echt wel één te worden om ook op termijn samen met de club de stap vooruit te zetten.
De nieuwe eigenaars die met gezonde ambitie de club nieuw leven ingeblazen hebben, lijken een echte zegen voor de club.
Het geld wordt serieus geïnvesteerd, maar niet door ramen en deuren gegooid. Het wordt duurzaam (structuur/infrastructuur) of slim (een klein aantal spelbepalende spelers) gespendeerd.
Westerlo is ondanks positieve budgetten niet de club die zomaar dure spelers of grote namen aantrekt. Keuzes worden doordacht gemaakt en goed overwogen. Wanneer ze niet het gewenste effect hebben (zoals met de Nigeriaanse aanvaller Emenike), tracht men die snel te herstellen.
Igor Vetokele kon vooral op basis van zijn relatie met Bob Peeters en zijn gebrek aan wedstrijden gehaald worden. Ook Christian Brüls vond in Westerlo zijn voetbalvorm en plezier terug na een moelijke periode.
De vele verfraaiingswerken aan het stadion, de oefenvelden en infrastructuur bereiden de Kempense club stap per stap voor om sterker terug te keren naar 1A dan toen de club degradeerde naar 1B.
Samenvatting van Roeselare-Westerlo:
Aanpak van Peeters is veeleisend en rechtlijnig
De aanpak van trainer Bob Peeters is veeleisend en rechtlijnig. Zijn persoonlijkheid zorgt voor cohesie binnen de staf en zeker ook binnen de spelersgroep.
Tegelijkertijd verliest Peeters nooit zijn autoriteit. Spelers gaan zelden uit de bocht, ook in interviews valt geen verkeerd woord.
In zijn opdrachten rond balbezit en balverlies is de trainer altijd duidelijk. Die duidelijkheid is intussen uitgegroeid tot de allergrootste troef van Westerlo: een stevig blok (met 13 tegendoelpunten uit 16 wedstrijden krijgen de Kemphanen gemiddeld niet eens één doelpunt tegen per wedstrijd), goed op elkaar ingespeeld.
Daar deed Westerlo zowat de beste transfer: de kern samenhouden, en dus ook de automatismes versterkt met spelers die de reeks goed kennen.
De groep hangt enorm aan elkaar en straalt elke wedstrijd "goesting" en plezier uit. Nog geen enkele keer kampte Westerlo met een gebrek aan grinta.
Dit seizoen tonen de geel-blauwen zich ook offensief indrukwekkend, waardoor ze hun rol aan de top kunnen waarmaken. Met 26 doelpunten tonen ze zich het meest trefzeker van 1B. En ook al zit Kurt Abrahams (6 goals) in goeie vorm, de ploeg hangt voor de doelpunten niet af van één speler. Het gevaar komt zowat van overal.
Daar schuilt het gevaar
De kern is bijzonder evenwichtig uitgebouwd: ervaring gekoppeld aan jonger talent, creativiteit en snelheid op de juiste zones in het veld, gestalte en power.
Dat deze kern niet overloopt in kwantiteit bevordert natuurlijk ook de positieve sfeer in de kleedkamer, maar daar schuilt eigenlijk het enige gevaar voor Westerlo. Als ongewenste schorsingen en vervelende blessures bij bepalende
spelers samenvallen, zou dat Westerlo wel eens in moeilijkheden kunnen brengen.
En dan rest een moeilijke keuze tijdens de winterstop: kwaliteit bijhalen om de tweede periode te winnen, of met de huidige homogene kern strijden tot het einde, zoals in periode 1.