Enkele dagen na zijn 90e verjaardag heeft ex-wielrenner Jean Brankart ons verlaten. Brankart haalde in de jaren 50 zowel het eindpodium in de Tour als in de Giro.
Toen Eddy Merckx in 1969 de Tour de France won, was het 30 jaar geleden dat een landgenoot daarin geslaagd was. In die tussenperiode waren er nochtans heel wat Belgische papabile die een gooi deden naar de eindwinst in de Tour.
Een van hen was de Waal Jean Brankart. Atypisch voor een Belg in die periode legde hij zich toe op het rondewerk, aangezien hij zowel in het klimmen als het tijdrijden uitblonk.
Bij zijn debuut in de Tour eindigde Brankart meteen in de top 10, een jaar later greep hij net naast het geel in Parijs. Brankart won op de voorlaatste dag nog wel de tijdrit, maar dat was niet voldoende om Bobet te onttronen.
Dat Brankart door de Belgische ploeg, met eerzuchtige renners als Van Steenbergen en Ockers, in de steek werd gelaten toen hij tijdens de Tour met de finish in zicht lekreed, zat hem jaren later nog altijd hoog.
Op zijn 30e gaf Brankart er al de brui aan, nadat hartproblemen bij hem waren vastgesteld. Twee jaar eerder was hij nog 2e geworden in het eindklassement van de Giro, maar in de Tour kon hij zijn prestatie van 1955 nooit meer evenaren, laat staan verbeteren.
Na zijn carrière was Brankart onder meer verzekeringsagent, lasser, cafébaas in Borgworm, chauffeur en uitbater van een turfkantoor. Op 12 juli vierde Brankart nog zijn 90e verjaardag.
