Antwerp grijpt leidersplaats na intense topper tegen Genk, Balikwisha doet Bosuil ontploffen

Contrasterende stijlen, zo hadden we het op voorhand voorspeld. Aanval tegen verdediging, onstopbare kracht tegen onverzettelijk voorwerp, zoiets. 

Tijdens de eerste helft kregen we vooral hard tegen onzacht. Het was een wedstrijd om de knikkers, om de titel misschien, met veel duels en potigheid. Lambrechts moest brandjes blussen.

Antwerp had het meeste balbezit in het openingskwartier, zonder echte kansen. Aan de overkant liet Keita op corner zijn man McKenzie lopen. Drie keer mocht de Amerikaan ongestoord de bal naar Butez versturen, bij de derde keer overschreed het leer de lijn.

De thuisploeg op achterstand, maar het verviel niet in wanhoop. Gewoon verder doen leverde op: een penalt nadat Sadick zich onhandig verslikte in een duel met Janssen. De fout gebeurde net op de lijn, maar dat is ook waar Vandevoordt de bal even later pakte. Al het goede dat Janssen eerder in het seizoen liet zien vanop de stip, leek weg. Een zwakke penalty van de Nederlander.

Mandela Keita leek nog voor de grootste opleving te gaan zorgen, net voor rust. Zijn vlam vanop 25 meter draaide net weg van het net. 

Of toch, want opnieuw kreeg The Great Old een penalty toegekend. Brian Heynen tackelde in de zestien naar de bal en ergens via de grond botste de bal omhoog, tegen zijn elleboog. Wel degelijk een penalty, maar eentje van het verstand, niet het hart. Nu was het kapitein Alderweireld die zich achter de bal zette. Met een fluwelen toets liet hij Vandevoordt deze keer kansloos. Gelijkspel aan de rust.

Een boost van jewelste voor de thuisploeg, dat na rust meteen Racing Genk met blote hand leek te gaan doodknijpen. Op geluidsgolven van het rode legioen in de tribune liet het de bezoekers niet meer ademen.

Zuurstoftekort volgde voor Mujaid Sadick, die te nonchalant een bal van Vandevoordt aannam. Michel-Ange Balikwisha snoepte goed af en stond dan heel snel alleen voor de Genkse doelman. Een ontploffing in de Bosuil, maar dat zijn ze in Antwerpen ondertussen al gewoon.

De 28e clean sheet was voor Butez in de eerste helft al verloren, maar na rust speelde Antwerp vanuit een zetel, met controlerend en sterk voetbal. Sadick was opnieuw te traag en bijna verdubbelde Janssen de voorsprong, McKenzie voorkwam.

Twijfelend moest Genk naar voren, en dat leverde welgeteld één grote kans op. Paintsil liet Avila in het stof, de ingevallen Tolu tikte tegen de paal.

Frustraties dan voor Genk, dat zich kapotliep op het onverzettelijke blok van Antwerp, de onstuitbare kracht kapotgemept. Munoz dacht in extremis de 2-2 binnengekopt te hebben, maar Ouattara liet zijn elleboog veel te wijd flapperen.

Genk liet zich dan, wanneer er helemaal niets meer te winnen viel, ontsporen door de tegenstand. Assistkoning Mike Trésor liet zich kennen en mocht met rood van het veld - een minuut voor affluiten. Ouattara volgde met zijn tweede geel.

Een pijnlijk einde met negen zo voor de bezoekers, en dat lijkt ook te gaan gelden voor het seizoenseinde. Als het tegen Union niet kan winnen volgende week, zou het volledig uitgeteld kunnen zijn voor de titelstrijd. Antwerp lijkt langs de andere kant haar lot te kunnen gaan vervullen.