Vandaag neemt Mathieu van der Poel afscheid van zijn regenboogtrui. Als wereldkampioen kleurde hij vaak de koers, al kwamen er na een fantastisch voorjaar weinig hoogtepunten meer. Zijn jaar in 5 momenten.
Eerste winst
Na zijn geweldige overwinning in Glasgow neemt Mathieu van der Poel even rust. Hij komt een kleine maand later opnieuw in actie in de Bretagne Classic, maar daar kan hij zijn regenboogtrui niet laten zien.
In zijn 4e koers na de wereldtitel schiet Van der Poel wel raak. In de Super 8 Classic in Haacht animeert hij de koers en wint uiteindelijk de sprint voor Anthony Turgis en Florian Vermeersch.
Assist in Milaan-Sanremo
Na die overwinning drukt de Nederlander de pauzeknop in. Hij kiest voor een cross-seizoen met 14 veldritten. Het bilan? 13 zeges en een 6e wereldtitel. Enkel in Benidorm wint MVDP niet nadat hij tegen een stootkussen was gereden en zo de winst aan Wout van Aert had moeten laten.
Zijn terugkeer op de weg komt er in Milaan-Sanremo. Op de Poggio haalt hij Tadej Pogacar 2 keer terug. Met een klein groepje rijdt de Nederlander naar de finish, waar hij de lead-out voor ploegmaat Jasper Philipsen verzorgt. Philipsen kopt de voorzet feilloos binnen.
Soloslim in Oudenaarde en Roubaix
Een week later heeft Van der Poel zijn eerste zege van het seizoen beet. In de E3 laat hij er geen twijfel meer over bestaan dat hij in topvorm naar de Ronde en Roubaix zal afzakken.
Enkel in Gent-Wevelgem moet hij in een sprint met z'n tweeën zijn meerdere erkennen in Mads Pedersen. Maar in de Ronde van Vlaanderen komt het beest helemaal los.
Op de Koppenberg blijft hij rijden en zo slaat hij meteen een gat. Na een solo van 54 kilometer schrijft hij Vlaanderens Mooiste voor een derde keer op zijn naam.
Ook de zondag erop kiest de wereldkampioen voor een lange aanval. Hij versnelt op 60 kilometer van de finish en de rest zou hem pas opnieuw tegenkomen op de piste in Roubaix. Die overwinning zet zijn zegeteller als wereldkampioen op 4.
Teleurstellende zomer
Maar daarna volgt een lange droogte voor Van der Poel. In de Amstel Gold Race en Luik-Bastenaken-Luik speelt hij niet mee voor de overwinning, al sprint hij in Luik wel nog naar een derde plaats.
2 maanden later komt hij opnieuw in actie in de Tour de France. Dat wordt geen succes voor de Nederlander. Zelf maakt hij nooit echt aanspraak op een ritzege, wel loodst hij Philipsen naar 3 ritzeges.
Dan maar herkansen in Parijs? Van der Poel toont zich met enkele prikken, maar helemaal vooraan is de Nederlander nooit geraakt. Toen Remco Evenepoel op goudkoers lag, probeerde Van der Poel wel op Montmartre om weg te springen, maar Wout van Aert pareerde zijn aanvallen. Van der Poel werd uiteindelijk 12e.
Ook in de nazomer lukt het niet voor Van der Poel om zijn stempel te drukken. In de Renewi Tour start hij uit voorzorg niet in de laatste etappe richting Geraardsbergen, die normaal op zijn lijf geschreven zou zijn. Het Europees kampioenschap blijkt te vlak.
Mooi afscheid (?) in Luxemburg
Zijn laatste koers als wereldkampioen is de Ronde van Luxemburg. In de eerste etappe toont hij meteen dat de vorm in orde is. Hij sprint op een oplopende aankomst sneller dan Christophe Laporte en Andreas Kron.
Het zou de laatste keer zijn dat we Van der Poel in de regenboogtrui zien. Als leider in het algemene klassement en later het puntenklassement reed Van der Poel telkens in een trui van de organisatie. Het rondje op zijn naam zetten, lukt wel niet. Van der Poel moet in de laatste rit zijn leiderstrui afstaan aan Antonio Tiberi.
Het afscheid van zijn regenboogtrui deed Van der Poel dus op een mooie manier. Of mag hij ook na zondag nog in die trui rijden?
Acrobaat tot en met
Mathieu Van der Poel toonde zich in zijn regenboogtrui ook een paar keer zoals we hem dat al veel vaker zagen, als een acrobaat op de fiets. Zo springt hij over een drinkbus, keilt hij er eentje weg met zijn wiel of trekt hij een wheelie.
