De afgelopen jaren is ze niet weg te denken uit de nationale ploeg, maar even zag het ernaar uit dat Britt Herbots nooit een topspeelster zou worden. Het uithangbord van de Yellow Tigers vertelt openlijk in de podcast Tweemansblok hoe ze op haar 14e wilde stoppen met de topsportschool. "Ik moet heel blij zijn dat Dominique Baeyens er was die dag om me te overtuigen", vertelt Herbots.
Even 10 jaar terug in de tijd.
Een 14-jarige Britt Herbots staat aan de voet van haar steile volleybalcarrière. Aan de topsportschool in Vilvoorde moet ze de kneepjes van de sport leren, maar al snel voelt ze zich er niet thuis.
"Na een week vond ik er mijn draai niet", zegt Herbots eerlijk in de podcast Tweemansblok. "Ik vond mijn dagen absoluut niet leuk. In de voormiddag ging je naar school, fietste je terug en had je net genoeg tijd om je om te kleden en te eten."
In die korte pauze wilde de hoekspeelster het voor bekeken houden. "Mijn koffer stonden klaar en ik had ook al mijn mama gebeld om me te komen halen. Zo beu was ik het. Zelfs Manon Stragier - met wie ik op de kamer lag - kon me niet overtuigen."
Niet veel later arriveerde de mama van Herbots in Vilvoorde, met aan haar zijde: Dominique Baeyens. Hij zou een niet te onderschatten rol spelen.
Bij sommige leerlingen zie je wel iets aankomen, maar bij Britt viel het totaal niet op.
Baeyens nam de tijd om Britt Herbots te overtuigen de topsportschool - en die levensstijl - nog een kans te geven.
"Eigenlijk moet ik heel blij zijn dat hij er toen zat. Hij heeft me ervan overtuigd", geeft ze nu eerlijk toe.
"Ik herinner mij dat nog", pikt Baeyens in. "Bij sommige leerlingen zie je wel iets aankomen, maar bij Britt viel het totaal niet op. Op het terrein bleef haar energie wel komen."
Dat dankzij haar eeuwige liefde voor de sport: "Op zich kan ik me altijd amuseren op een volleybalveld, bij eender wat ik doen", zegt Herbots.
"Maar het was de combinatie van de school, het internaat, er niet mijn eigen vrienden hebben en een strakke planning moeten volgen die me dwars zat."
Gelukkig voor de Yellow Tigers heeft ze haar koffers weer uitgepakt en doorgezet.
7 jaar aan de top
Via Asterix Kieldrecht en Frankrijk bouwde Britt Herbots een carrière uit in Italië.
Daar verloor ze dit seizoen de titelfinale met Scandicci van het ongenaakbare Conegliano. Toch kijkt de hoekspeelster terug op een erg geslaagd jaar.
"Dit seizoen speelde ik continu mee aan de top", vertelde ze vorige week over haar overstap van middenmoter Firenze. "Het was een hele andere ervaring om te leren van topspeelsters. Dat is ook eerder mijn stijl: hard werken."
Dat harde werken zorgde ervoor dat ze al een lange periode meedraait in een zware competitie.
"Ik begin binnenkort aan mijn 7e seizoen in Italië. Ik denk dat iedereen intussen mijn naam kent", eindigt Herbots met een knipoog.
Zonder dat ene cruciale gesprek, zou dat dus niet het geval zijn.
