Brazilië is met Mario Zagallo een van zijn iconen verloren. Als speler werd hij aan de zijde van onder meer Pelé 2 keer wereldkampioen, in 1958 en 1962. Maar misschien nog succesvoller was hij als trainer, want hij was er ook in 1970 en 1994 bij toen Brazilië de Wereldbeker veroverde.
Bijna dag op dag één jaar na de dood van voetballegende Pelé is met Mario Zagallo de allerlaatste speler van het legendarische Brazilië uit 1958 overleden.
Zagallo was er zowel bij in 1958 (als toenmalige speler van Flamengo) als in 1962 (als speler van Botafogo) toen Brazilië twee keer op een rij wereldkampioen werd.
Kort na die laatste titel zou hij zijn spelerscarrière inruilen voor een trainerscarrière, die zich voornamelijk in eigen land zou afspelen.
In 1970, op amper 38-jarige leeftijd, loodste hij Brazilië opnieuw naar de wereldtitel, maar nu als coach. Hiermee was hij de eerste persoon die zowel als speler als als trainer wereldkampioen was geworden. Enkel Franz Beckenbauer en Didier Deschamps zouden hem dit nadoen.
"De professor", een bijnaam die hij dankte aan zijn grote tactische inzicht en charisma, keerde in de jaren 90 na wat omzwervingen terug bij Brazilië. In 1994 was hij de assistent van Carlos Alberto Parreira toen de Brazilianen nog maar eens wereldkampioen werden.
Hierdoor is Zagallo de enige man die ooit 4 keer wereldkampioen voetbal is geworden. Tot zijn 75e bleef "Velho Lobo" (de oude wolf, naar zijn tweede achternaam Lobo ofwel 'wolf' in het Portugees) betrokken bij de Braziliaanse bond.
Zagallo werd uiteindelijk 92 jaar. Hij stierf in Rio de Janeiro na een kort ziekbed. De Braziliaanse voetbalbond kondigt een periode van 7 dagen rouw aan.
