Op zoek naar het geheim van Amadou Onana. Rots in de branding bij Everton en klaar om ook de vaandeldrager van de nieuwe generatie Rode Duivels te worden. Wij gingen bij de middenvelder thuis langs en kregen een unieke inkijk in het hoofd van de 21-jarige hemelbestormer. "Het gevecht tegen de vele twijfels heeft me gevormd", klonk het in een uitgebreid interview.
Welkom in "mijn zaal van de lange termijn”.
Zo verwelkomt Amadou Onana ons in zijn garage, die hij zelf tot een geïmproviseerde fitnessruimte omgebouwd heeft.
"Dit is de belangrijkste kamer van het huis", vertelt Onana. "Ik ben hier vooral graag, omdat niemand me in deze ruimte kan zien. Hier kom ik om het verschil te maken."
Op de grond liggen overal losse gewichten, een deel van de vloer is bedekt met een mat - waarop Onana als Rode Duivel afgebeeld staat - en in het midden van de ruimte staat een muziekbox. Die de stalen constructies van zijn fitnesstoestellen laat vibreren op zorgvuldig uitgekozen R&B-beats.
"Je lichaam voelt geen pijn, maar je gedachten soms wel. Wees meester over je mindset", prevelt onze landgenoot ondertussen mee op het ritme van de muziek.
De middenvelder van Everton heeft juist een veldtraining achter de rug, maar maakt zich met zijn muziek op om nog een extra individuele oefensessie in zijn garageruimte af te werken.
Dat doet hij elke dag. Individueel. Met een aangepast schema naar zijn noden voor die week.
Dat Onana met zijn imposante morfologie een echte gymrat blijkt te zijn, komt niet als een verrassing. Maar het is vooral zijn noemenswaardige werkethiek en drive - waar hij ook op het veld zo om geprezen wordt – die hier helemaal tot leven worden gewekt.
Mensen zeggen steeds "The sky is the limit", maar ik zou graag nóg hoger mikken.
“Komaan, nog eentje, nog eentje, verdomme, nog eentje...”, stuwt hij zichzelf tot het uiterste tijdens een setje one arm cable rows (een fitnessoefening die zijn rug- en schouderspieren moeten verstevigen).
Hij doet de woorden die op de bengelende boksbal achter hem gegraveerd staan, zo alle eer aan: “Vecht tegen je limieten".
"Ik kan mijn dagelijks doel zelf niet beter verwoorden", vertelt Onana over het bewust gekozen opschrift (zie hieronder).
"Mensen zeggen steeds "The sky is the limit", maar ik zou graag nóg hoger mikken in mijn leven en loopbaan. Doelpunten, assists, titels, overwinningen... Ik wil van alles het maximum. Zonder er een limiet op te plakken."
"En dat begint hier: in deze ruimte.”
Rots in de branding
En of zijn werkethos en torenhoge ambities geloond hebben.
In minder dan een jaar tijd ontpopte hij zich tot smaakmaker bij Everton. En ook bij de Rode Duivels lijkt zijn naam steeds meer incontournable.
Het gaat momenteel keihard voor Onana, maar zelf blijft de middenvelder relatief rustig onder zijn recente successen. “Of ik verrast ben met waar ik nu sta? Neen, niet echt."
"Voor de buitenwereld is het misschien allemaal wat snel gegaan, maar voor mij is het toch een lang en zwaar parcours geweest."
Na de training werk ik hier individueel en elke dag een uurtje extra.
Tot een paar jaar geleden leek een profcarrière voor Onana immers nog een verre droom. Vooraleer onze landgenoot - door een zelfgemaakt montagefilmpje van zijn zus – opgepikt werd door Hoffenheim, kreeg hij in de Belgische jeugdreeksen nooit de stempel van toptalent opgedrukt.
Integendeel. Wanneer hij zowel bij Anderlecht als bij Zulte Waregem op een zijspoor verzeild geraakte, leek het zelfs even einde verhaal voor de voetballer Onana.
"Voor mij vormt die periode nog steeds een bron van motivatie. Lastige momenten vormen je nu eenmaal als mens en smeden je karakter", vertelt hij over zijn jeugdjaren. "Daardoor laat je je hoofd bij de eerste de beste tegenslag nu niet meer zakken.”
Het bewijs van zijn weerbaarheid werd dit seizoen meermaals duidelijk. Toen Everton op een degradatiepositie aan het zwalpen was, ging Onana rechtstaan. En ook op het WK was hij voor de tegenvallende Duivels een rots in de branding.
“Ik ben het inmiddels gewoon om me te bewijzen en tegen twijfels te vechten”, legt de statige middenvelder uit.
Zijn geheim? “Eigenlijk twijfel ik nooit aan mezelf, maar ik stel mezelf wel steeds in vraag. Daar ligt een belangrijk nuanceverschil. Ik maak steeds de balans op: wat heb ik goed en wat heb ik minder goed gedaan vandaag. Niet alleen op het veld, ook in mijn privéleven.”
Gezicht van de nieuwe generatie
Een van die reflectiemomenten kwam er ook tijdens het WK met de Rode Duivels.
Tijdens het befaamde groepsgesprek deinsde Onana – die nog maar 4 caps achter zijn naam had – er niet voor terug om zijn redeneringen met de groep te delen.
"Ik heb daar mijn mond opengetrokken, ja. En de juiste woorden gevonden om mijn bezorgdheden te delen met de groep."
Nu heel wat ervaren internationals afzwaaien of niet meer opgeroepen worden, zouden de Duivels de ontegensprekelijke leiderskwaliteiten van Onana in de verjongde kern alvast goed kunnen gebruiken.
De keren dat hij op het veld stond bij de Duivels zorgde hij niet alleen voor een energieboost, ook het veelvuldig sturen van de youngster viel op.
"Voor de buitenwereld is het misschien vreemd wanneer een jonge speler bij de nationale ploeg meteen consignes zit uit te delen, maar de groep heeft mijn bedoelingen steeds van harte aangenomen."
Geen profileringsdrang, gewoon de aard van het beestje. "Ik zal dan ook nooit bang zijn om mijn verantwoordelijkheid te nemen en mijn mond open te doen. Dat is altijd mijn persoonlijkheid geweest en dat zal altijd zo blijven."
De bondscoach vertelde me dat hij op mij rekende en dat ik in zijn ogen een belangrijke speler voor de toekomst ben.
Ook Domenico Tedesco lijkt de kwaliteiten van Onana naar waarde te schatten. De bondscoach bracht zijn middenvelder vorige week telefonisch op de hoogte van zijn selectie. "Hij vertelde dat hij op mij rekende en dat ik in zijn ogen een belangrijke speler voor de toekomst was."
"Dat deed deugd om te horen, maar ik zie mezelf nog niet als een dragende pion", sloot de immer nuchtere en bescheiden Onana het interview af.
Toch wijst alles erop dat hij niet te lang meer in zijn "zaal van de lange termijn" zal moeten vertoeven, vooraleer hij die rol zichzelf natuurlijk zal toe-eigenen.
