Morgen wordt in Bredene om de Belgische titel beachrace gestreden. Heel wat profs hebben zich ingeschreven voor dit BK. Het beachracen zit duidelijk in de lift, zo bevestigt Yves Lampaert bij Sporza: "Het heeft het potentieel om uit te groeien tot een mooie sport."
Een paar jaar geleden was beachracen nog een marginaal fenomeen, waar slechts sporadisch een wielerprof zich aan waagde. Maar de deelnemerslijst voor het BK in Bredene oogt indrukwekkend, met heel wat profs die meestrijden om de tricolore: Lampaert, Merlier, Vanmarcke, Philipsen, Meeus, Van Lerberghe, Declercq, Dupont,...
"Beachracen is een opkomend fenomeen", zegt Yves Lampaert, afgelopen weekend nog winnaar in Zeebrugge.
"Vroeger bestond de voorbereiding op het seizoen vooral uit duurtrainingen, maar nu is dat wat veranderd. Van der Poel en Van Aert zijn de grondleggers hiervan. Zij bewijzen dat het loont om in de winter iets intensiever te trainen."
"Het beachracen is onze vorm van cyclocross. Het is minder technisch en dus toegankelijker voor wegwielrenners. Je kunt het wat vergelijken met een waaierkoers."
"Je kunt die intensiviteit ook op training nabootsen, maar in een wedstrijd kun je toch nog altijd wat dieper gaan. Je moet toch ook altijd serieus recupereren van zo'n wedstrijd. Het is zéér intensief, een goeie prikkel."
"Bovendien vallen de investeringen qua materiaal nog mee. We rijden op een soort omgebouwde mountainbikes, met strandbanden eronder. Een verende vork is niet nodig, want een vaste vork gaat net iets rapper. Sommige renners kiezen een plat stuur, anderen - zoals ik - gaan voor een gravelstuur."
"Het risico op valpartijen is ook niet zo heel groot. Als je traint op de weg kun je trouwens ook altijd vallen of een ongeluk krijgen."
Van Aert en Van der Poel hebben bewezen dat het loont om in de winter intensiever te trainen.
"Voor de fun, maar wel zo belangrijk als een kermiskoers"
Lampaert benadrukt dat het plezier primeert. "Niet vallen en mij amuseren, dat is voor mij het belangrijkste. Als je dan ook nog kunt meedoen voor de zege, is dat mooi meegenomen."
De interne strijd onder de West-Vlaamse renners, vaak trainingspartners, is nochtans niet min. "Als je wint, heb je eeuwige glorie", lacht Lampaert. "Het is natuurlijk niet zo belangrijk als Parijs-Roubaix, maar toch even belangrijk als een kermiskoers."
Lampaert bewees in Zeebrugge dat hij tot de kanshebbers op de titel behoort. "Ik denk dat Van Lerberghe mijn belangrijkste concurrent wordt, omdat hij veel ervaring heeft."
"Declercq zal ook op de afspraak zijn en Dupont zal profiteren van zijn stage van vorige week. Maar ik denk ook aan een Vanmarcke en las dat Philipsen en Meeus ook meedoen. Ik ben benieuwd!"
Wie wint, mag een heel jaar de tricolore dragen tijdens de beachraces. "Ik denk niet dat er ook een geldprijs aan verbonden is. Soms is dat wel zo, zoals in De Panne. In Zeebrugge kreeg ik een biermand en een trofee."
"Je doet vooral mee voor de fun, al heeft dit wel het potentieel om uit te groeien tot een mooie sport."
Bij Lampaerts ploeg Quick-Step steunen ze hun renners bij hun uitstapje naar het strand. "In Zeebrugge was ploegleider Steels aanwezig. Morgen komt ook Iljo Keisse langs. En onze buschauffeur James Vanlandschoot komt af met de teambus, zodat we ons kunnen aan- en uitkleden. We zeggen wel dat het voor de fun is, maar eigenlijk is het toch ook vrij serieus", grijnst Lampaert.
