Vlaanderen en veldrijden, het is een huwelijk dat niet kapot te krijgen is. Maar dit weekend wordt het EK wel georganiseerd in Namen, aan de andere kant van de taalgrens. Waarom breekt cyclocross - ondanks die contradictie - niet door in Wallonië?
Doet de naam Quentin Bertholet nog een belletje rinkelen?
De renner, al enkele jaren gestopt, fietste tussen 2008 en 2010 enkele seizoenen voor (Telenet-)Fidea, maar was als Waalse crosser echt wel een eilandbewoner.
Een volwaardige opvolger als Waalse profcrosser heeft sindsdien niet meer het levenslicht gezien, of toch niet op het hoogste niveau.
De breuklijn tussen Vlaanderen en Wallonië in het veld valt blijkbaar niet dicht te lijmen.
Al is veldrijden ook geen terra incognita in Wallonië.
"Er zijn wel veel challenges voor de jeugd en masters. Het zijn initiaties, maar profcrossen zijn er op Namen na niet", duidt Brice Scholtes, technisch directeur bij de Waalse en Brusselse wielerfederatie.
"Die kennismaking met het veldrijden draait erg goed, bovendien in elke provincie."
"Luik is zeer populair en ook veel Vlamingen zakken er naar af, maar dat stapje verder, dat gebeurt niet."
"Alles staat of valt met organisatoren en budgetten"
De logische vraag is dan ook: waarom wordt de volgende bouwsteen niet gelegd?
Scholtes: "Dat heeft enerzijds te maken met het Waalse landschap. Het terrein leent zich veel meer tot mountainbiken."
"Namen heeft sowieso al de reputatie van een zeer lastige cross met materiaalpech en vele uitdagingen."
"Als je dan een nog extremer terrein zou opzoeken, dan wordt het misschien wat te veel."
Het Waalse landschap leent zich meer tot mountainbiken en in Wallonië is er een gebrek aan crossmentaliteit en partners.
"En uiteraard staat en valt alles anderzijds met organisatoren en budgetten. Je hebt partners nodig en die zijn er in Vlaanderen veelvuldig. Dat is historisch zo gegroeid. Die mentaliteit is er in Wallonië gewoon niet."
"Je had nog even de cross in Francorchamps, maar Namen is nu de vreemde eend in de bijt. Daar is de stad de drijvende kracht."
"Na het verdwijnen van de motorcross-manche wilde de stad een ander sportevenement om zich op de kaart te zetten en te houden. Dat is de veldrit geworden en dat draait heel goed."
(lees voort onder het artikel over Namen)
Gerelateerd:
"Subsidies? Enkel voor olympische disciplines"
"Maar er is te weinig financiële hulp", benadrukt de Waals-Brusselse tak van de Belgische wielerfederatie.
"Je bent afhankelijk van subsidies en Adeps (Franstalige administratie die belast is met sport) kijkt enkel naar olympische disciplines. Dat is veldrijden natuurlijk niet. Zo is het moeilijk om iets uit te bouwen op lange termijn."
"Een "veldversie" van Arnaud De Lie zou een boost kunnen betekenen en met Antoine Jamin is er ook een Waalse junior geselecteerd voor het EK. Ook Clément Horny (zie Instagram) komt kijken."
"Het zijn mountainbikers die zich ook ontwikkelen in het veld, maar ook voor hen blijft MTB prioritair."
"Misschien moeten we toch kijken hoe we hen beter kunnen begeleiden tijdens de wintermaanden. Dat moet tot nadenken stemmen."
"Er zijn geen aanvragen voor A-wedstrijden"
Eddy Lissens, veldritcoördinator bij de Belgische Wielerbond (Belgian Cycling), vindt niet meteen een passende verklaring voor het beperkte crossvlammetje in het Franstalige gedeelte van ons land.
"Al mag je de afstand niet onderschatten. Namen ligt dicht bij Brussel en is goed bereikbaar voor Vlaamse crossfans."
"Francorchamps was al lastiger en daar had je duidelijk minder publiek. En als je als cross geen toeschouwers lokt, dan wordt het moeilijk."
Al ziet ook Lissens dat de challenges waarvan sprake, onder meer in Luik, populair zijn. "Absoluut, maar dat gaat dan over het B-circuit. Het zijn jeugdwedstrijden."
"Natuurlijk zit de crosskalender bomvol, maar er zijn ook geen aanvragen voor A-wedstrijden."
"Namen is vooral dankzij het attractieve parcours een uitzondering en de stad zet er mee zijn schouders onder."