Triatleet Kenneth Vandendriessche is herboren: "Ik ben zeker dat mijn piek nog moet komen"

"Ik had altijd gezegd: als het er dit jaar niet uitkomt, dan stop ik er gewoon mee."

Kenneth Vandendriessche (30) heeft zijn eigen ultimatum niet naast zich neergelegd. Vandendriessche won op Lanzarote, een van de zwaarste triatlons ter wereld.

"Ik wou er dit jaar nog eens alles voor doen en die dag was de perfecte dag. Alles klopte. Er viel 100 kilogram van mijn schouders."

"Het is gelukt en ik kan het nog, maar het blijft onwerkelijk wat ik er gepresteerd heb."

Vandendriessche brak door in 2017, maar kende nadien meer laagtes dan hoogtes. "Het kwam er niet meer uit. Je belandt dan in een vicieuze cirkel en het gaat slechter en slechter."

De triatleet voelde zich in april vorig jaar "fysiek en mentaal leeg". Een pauze van enkele maanden met een reset na overtraining en een rugblessure heeft hem geen windeieren gelegd.

Hij nam ook een nieuwe coach aan en werkt met een sportpsycholoog. "Dat heeft mijn ogen geopend. Ik mocht mezelf niet zoveel druk opleggen en ik moest genieten. Ik ben nu een andere mens voor de wedstrijden."

Kenneth Vandendriessche zette ook even een stapje terug naar het duatlon, zijn oude liefde. Na een 3e Europese titel en brons op het WK begin april en begin mei vond hij "het geloof in zichzelf" terug.

Met de zege op Lanzarote dus als uitschieter, ook al heeft hij een haat-liefdeverhouding met het eiland.

"De eerste keer dat ik er kwam, zei ik dat ik nooit zou terugkeren: er was geen groen, er waren alleen maar stenen en wind."

Maar intussen liggen de kaarten anders en wie Lanzarote kan winnen, kan ook de Ironman van Hawaï winnen, zo luidt het gezegde.

Al is er een werkpunt voor begin oktober: het zwemmen. "Daar zal ik enorm aan werken en met mijn fietsmogelijkheden en marathon is een mooi resultaat haalbaar. Winnen? Zeg nooit nooit."

"Sommigen hadden me al afgeschreven, maar ik ben zeker dat mijn piek nog moet komen."