Mooier worden olympische sprookjes niet. Erin Jackson (29) zette amper vijf jaar geleden haar eerste knullige stapjes op schaatsen, vandaag pakte de Amerikaanse een historische gouden medaille. Een prestatie die nooit mogelijk was geweest zonder de ultieme vriendendienst van een landgenote.
2016, de schaatsbaan van Dronten in Nederland.
Hoogst onwennig waagt Erin Jackson zich voor het eerst in haar leven op (glad) ijs, met twee vlijmscherpe messen onder haar voeten.
Trager dan een omaatje met een rollator krabbelt ze meter per meter voort. Niets doet vermoeden dat er op dat moment een toekomstig olympische kampioene snelschaatsen op de baan staat.
De enige hint is dat de Amerikaanse op dat moment al een fenomeen is in het skeeleren.
Voor Jackson is de sport zowat de enige afleiding voor haar moeilijke gezinssituatie. Ze groeit op in een straatarme familie en is op jonge leeftijd al mantelzorgster voor haar chronisch zieke moeder.
Nadat haar moeder overlijdt in 2013 verlegt Jackson de focus naar haar studies toegepaste natuur- en scheikunde aan de Universiteit van Florida. Pas nadat ze twee jaar later met onderscheiding afstudeert, wil ze ook haar sportieve ambities najagen.
Razendsnel naar de top
Door haar enorme skeelertalent reist Jackson al enkele jaren naar Nederland om er te trainen en deel te nemen aan wedstrijden. En stiekem wil ze eigenlijk ook eens schaatsen uitproberen, net als haar Hollandse vriendinnen. Dat is in tegenstelling tot skeeleren ook een olympische sport.
Meegenomen door collega-skater en marathonschaatsster Bianca Roosenboom krijgt ze op die bewuste dag in 2016 haar grote vuurdoop.
Nadien gaat het snel. Rázendsnel.
Eenmaal de leergierige Jackson de schaatstechniek helemaal onder de knie heeft, blijkt ze ook een spurtbom op het ijs. De coach van de Amerikaanse schaatsploeg laat haar deelnemen aan het olympisch kwalificatietoernooi. Tot verbazing van velen plaatst ze zich meteen voor de 500 meter op de Winterspelen van 2018 in Pyeongchang.
Jackson staat op dat moment nog maar enkele maanden op schaatsen. Niet verwonderlijk dus dat ze tijdens haar eerste Spelen “maar” 24e eindigt.
Haar concurrentes beseffen dan al dat de ruwe diamant gezien haar enorme progressiemarge een concurrent voor de toekomst zou worden. Ze krijgen gelijk: in november 2021 wordt Jackson de eerste zwarte Amerikaanse vrouw die een wereldbeker wint.
De ultieme vriendendienst
Het ultieme doel is schitteren op de Spelen in Peking.
Alleen maakt Jackson - schaatstechnisch soms nog niet perfect - tijdens de Amerikaanse trials een fatale slipper, waardoor ze naast een olympisch ticket grijpt. Die gaan naar winnares Brittany Bowe en nummer twee Kimi Goetz.
De droom lijkt doorprikt.
Maar Bowe schenkt vervolgens haar plekje onbaatzuchtig aan haar boezemvriendin en stadsgenoot, omdat ze beseft dat die meer kans maakt op eremetaal.
“Ik kan moeilijk beschrijven hoe dankbaar en blij ik ben met de beslissing van Brittany”, glundert Jackson achteraf. “Ik ken haar al mijn hele leven en kijk al sinds ik jong was naar haar op. Ik wist al wat voor een geweldige persoon ze was en dat laat ze nu nog eens zien.”
In de aanloop naar de Spelen is Jackson één van de uithangborden van Team America. Als grote vedette prijkt ze zelfs op de cover van het befaamde magazine Sports Illustrated.
Vanmiddag loste ze die torenhoge verwachtingen ook in door als eerste Afro-Amerikaanse vrouw schaatsgoud te pakken op Spelen.
Met dank aan haar natuurtalent, maar vooral ook hartsvriendinnen Roosenboom en Bowe.
