Belgen om naar uit te kijken op Winterspelen: over een "gouden" broodje en skiër die bijna been verloor

Met zijn 30 lentes is Florent Claude de nestor van de Belgische selectie. De biatleet is geboren en getogen in de Vogezen, tot 2017 kwam hij onder de Franse vlag uit.

Maar de concurrentie in Frankrijk was bikkelhard. Claude besliste 5 jaar geleden om de Belgische kleuren te verdedigen. Al traint hij nog altijd in eigen land, in het Jura-gebergte.

Van de 4 mannelijke biatleten in Peking is Claude de Belg met de grootste adelbrieven en ambities. Dit seizoen positioneerde hij zich 4 keer in de top 20 van Wereldbekerwedstrijden. Verzilvert hij zijn uitstekende conditie met een topresultaat op de Winterspelen?

Stijn verdraaide zijn knie, zus Hanne liep een zware hersenschudding op. De stage in Courmayeur (Ita) vorige zomer leek vervloekt voor de twee Belgische shorttrackers. Toch raakten Stijn en Hanne Desmet ondanks het hindernissenparcours op tijd klaar voor de Winterspelen.

Aanvankelijk was Hanne een turnster. Ze liet zich meeslepen door het enthousiasme van broer Stijn om de turnzaal in te ruilen voor een ijspiste.

Hanne bleek een natuurtalent te zijn en veroverde op het EK van 2019 zilver op de 1.000 meter. 2 jaar later herhaalde ze dat huzarenstukje op het WK. 

Voor broer en zus is het straks een droom die vervulling gaat, samen debuteren op de Winterspelen. Al zakken ze door die vermaledijde stage van een half jaar geleden niet met hun beste wapens af naar Peking.

Als kind werd Loena Hendrickx zwaar gepest. Mentaal een zware periode. Als kunstschaatsster is haar mentale sterkte net een stevig wapen.

Hendrickx sukkelde de voorbije jaren van de ene blessure in de andere. Een letsel aan de rug, een stressfractuur en enkelproblemen. Maar nu blinkt de Belgische kunstschaatsster in haar vel.

Met een 4e plek op het EK bewees Hendrickx dat ze het gat op de wereldtop een pak kleiner heeft kunnen maken. Enkel de Russische meisjes lijken ongrijpbaar.

4 jaar geleden debuteerde Hendrickx nog op de Winterspelen aan de zijde van haar broer Jorik. Loena werd 16e, Jorik 14e. In Peking is Jorik ook aanwezig als coach. Ziet hij Loena de sterren van de ijspiste schaatsen?
 

Lotte Lie woont al heel haar leven in Noorwegen. Door het liefdesverhaal van haar ouders.

“Mijn mama Els is een Belgische (uit Brasschaat) en moest een jaar in Noorwegen werken. Daar leerde ze mijn papa Ketil (een Noor) kennen”, vertelt Lie in vlekkeloos Nederlands. “Ik ben altijd goed contact blijven houden met de Belgische familie van mijn mama.”

In Noorwegen werd Lie verliefd op biatlon. Ze merkte vrij snel dat de plekjes duur waren in de Noorse selectie. Deelnemen aan de Winterspelen zou een loodzware opdracht worden.

De Belgische federatie trok aan haar mouw en uiteindelijk koos Lie voor onze
driekleur. Al heeft ze haar olympisch ticket niet in de schoot geworpen gekregen. Lie moest knokken in de Wereldbekerwedstrijden en overtrof zichzelf: ze eindigde dit seizoen 6 keer in de top 20.

“Ik ben heel trots dat ik als Belgische mag deelnemen aan de Winterspelen. Hopelijk kan ik biatlon ook wat populairder maken in België.”

In het alpineskiën is Sam Maes een van de 3 Belgische vertegenwoordigers op de Winterspelen. Maar Maes had evengoed een Oostenrijker kunnen zijn.

Onze 23-jarige landgenoot woont al bijna heel zijn leven in het land van de Apfelstrudel. Niet omdat hij daar betere omstandigheden heeft om te skiën, maar wel omdat zijn ouders 20 jaar geleden hun levensdroom wilden realiseren. Een hotel uitbaten in de Oostenrijkse Alpen.

Maes had al vroeg de skimicrobe te pakken: als 3-jarige liep hij tijdens de zomervakantie met een skibril en skistokken door de straten van Zell am See, waar hij opgroeide.

Toen de jonge Belg 3 jaar geleden op de Oostenrijkse kampioenschappen de reuzenslalom won, drong de Oostenrijkse skibond bij Maes aan om Oostenrijker te worden. Maar Maes hield de boot af. Hij vindt het naar eigen zeggen veel cooler om als Belgische skiër te schitteren dan als Oostenrijkse skiër.

7 operaties en een revalidatie van 2 jaar. Armand Marchant beleefde een heuse lijdensweg nadat hij op 7 januari 2017 zwaar ten val was gekomen in een Wereldbekerwedstrijd slalom.

Enkele maanden voor die zware crash had Marchant nog geschiedenis geschreven door als eerste Belg ooit punten te pakken in de Wereldbeker alpineskiën. Marchant was toen amper 19 jaar.

“Het heeft bloed, zweet en tranen gekost om weer op niveau te komen”, zegt Marchant. “Maar ik ben blij dat ik ondanks die grote tegenslag weer naar mijn beste niveau toegegroeid ben.”

En wat voor een niveau. 5e in de Wereldbeker in Zagreb in 2020 en 10e op het WK een jaar later. Straffe prestaties van Marchant.

Nu wil onze 24-jarige landgenoot ook grote sier maken op zijn eerste Winterspelen. Marchant is met ambities afgezakt naar Peking. “Het is niet mijn bedoeling om gewoon op Instagram te tonen dat ik in Peking was. Ik wil mijn beste niveau halen en prestaties neerzetten”, besluit Marchant.

"Mentaal waren de Spelen in PyeongChang 2018 (Meylemans werd 14e) de moeilijkste periode uit mijn leven", zei Kim Meylemans een tijdje geleden. Maar toen wist ze niet wat haar dit jaar zou overkomen in Peking.

Bij aankomst in China testte de Belgische skeletoni positief op het coronavirus. Meylemans werd ondergebracht in een quarantainehotel, waar ze ook na 3 negatieve tests moest blijven.

In tranen deelde ze haar verhaal op Instagram. "Ik mag wel deelnemen aan de competitie. Maar ik weet niet of ik nog 14 dagen in isolatie - met competitie erbij - aankan."

Een beetje licht aan het einde van de tunnel kwam er toen Meylemans dan toch naar het olympisch dorp werd gebracht. Daar resideert ze in een alleenstaande kamer, waar ze 2x daags getest wordt. Vervoer en eten gebeurt ook zonder gezelschap.

Glijdt ze de frustraties en emoties er straks uit in het skeleton, een van de meest spektakelrijke disciplines op de Winterspelen?

Op haar 15e had Evy Poppe al haar eigen broodje: "het Gouden Evy-broodje". Een broodje met gehaktbrood en veel ajuin. De favoriete combinatie van de jonge snowboardster.

Poppe kreeg de naar haar genoemde lekkernij nadat ze 2 jaar geleden goud veroverd had op de Jeugd Olympische Winterspelen. Een week later stond Poppe al weer broodjes te smeren in de broodjeszaak van haar meter.

Poppe is de enige Belgische snowboarder in Peking en daar is al heel wat inkt over gevloeid. Het was Loranne Smans die voor België een quotaplaats afdwong, maar door de interne criteria van Sneeuwsport Vlaanderen was dat ticket voor Poppe.

Op haar 17e is Poppe zaterdag de eerste Belg die in actie komt op de Winterspelen. Een plek veroveren voor de finale zou al een heel mooie prestatie zijn.

4 jaar geleden bezorgde Bart Swings België de eerste olympische wintersportmedaille in 20 jaar tijd. De schaatser realiseerde dat kunststukje in de massastart met een zilveren plak na de Koreaan Lee.

Swings is een geboren winnaar. Voordat hij begon te schaatsen legde hij een verzameling medailles aan in het skeeleren. Op WK's reed hij 15 titels bij elkaar, op EK's zelfs 29.

Ook op de fiets meette hij zich al eens met de beste wielrenners ter wereld zoals Wout van Aert, Primoz Roglic en Fabio Jakobsen. Dat was in het dernycriterium in Antwerpen in 2019. Swings eindigde toen 13e, net voor Tim Merlier. 

In Peking mikt Swings resoluut op de olympische titel in de massastart. Dat zou dan de eerste Belgische gouden medaille zijn in 76 jaar tijd.