Het woelige leven van Maradona: het genie en de waanzin van een wonderkind

Diego Maradona groeide op in de sloppenwijken van Buenos Aires in een gezin met 7 kinderen. Hij leek veroordeeld tot een leven van armoede, maar voetbal was zijn uitweg. Hij was 8 jaar toen een talentscout van Argentinos Juniors hem opmerkte op straat. Bij die club debuteerde hij ook 10 dagen voor zijn 16e verjaardag. Hij was meteen een sensatie.

Toch bleef Maradona nog 5 jaar bij het bescheiden Argentinos, voor hij de overstap maakte naar topclub Boca Juniors. Vanaf dan ging het snel. Hoewel hij nog geen grootse indruk maakte op het WK van 1982 - titelverdediger Argentinië verloor onder meer in de openingsmatch tegen België - was zijn talent toch onmiskenbaar. Barcelona waagde de (dure) gok en haalde hem naar Spanje.

Bij Barcelona openbaarde zich geleidelijk aan ook het andere gezicht van Maradona: hij wisselde op en naast het veld het briljante af met het waanzinnige. Dieptepunt was een straatgevecht tegen Bilbao, een ruzie die zich zou voortzetten met het bestuur. De conclusie bij beide partijen was duidelijk: Maradona moest vertrekken.

De Italiaanse laagvlieger Napoli schraapte al zijn centen en moed bij elkaar en wist daarmee Maradona te verleiden. Het zuiderse, fanatieke en chaotische Napels zou een warm bad worden voor de geniale middenvelder.

Met zijn onnavolgbare dribbels en karrenvracht aan doelpunten leidde Maradona Napoli naar de top van het Italiaanse en later ook Europese voetbal.

In 1986 won Maradona niet alleen de harten van de Napolitanen en de Argentijnen, maar ook van de hele wereld (behalve misschien in Engeland) door zijn vaderland eigenhandig (in de kwartfinale nogal letterlijk) naar de wereldtitel te leiden.

Maradona werd overladen door prijzen en werd algemeen beschouwd als de beste speler op aarde, maar toch bleef hij Napoli trouw. Hij werd nog 2 keer kampioen met de Zuid-Italiaanse club en won tussendoor ook de UEFA-cup.

Maar in Napoli maakte Maradona ook kennis met de plaatselijke onderwereld. Drugs en wilde feestjes hielpen hem om aan de stress van het leven in de spotlights te ontsnappen.

Geleidelijk aan zou de carrière van Maradona bergaf gaan, met hier en daar nog een opflakkering. Zo werd hij op zijn 34e vanuit het niets opgevist voor het WK van 1994, scoorde hij er een fantastisch doelpunt, maar werd hij vervolgens naar huis gestuurd na een positieve dopingcontrole. Het leven van Maradona in een notendop.

Na zijn carrière zou Maradona de krantenkoppen blijven beheersen, zeker in eigen land en zelden op een positieve manier. Bezoekjes aan ontwenningsklinieken wisselden elkaar af met andere bedenkelijke verhalen uit de privésfeer.

Maradona probeerde het ook even als trainer, maar algauw werd duidelijk dat zijn vedettestatus hem te vaak in de weg zat. Het was dan ook verrassend dat hij in 2008 plots tot bondscoach van zijn land werd gebombardeerd. Met een kwartfinale deed hij het nog niet eens zo slecht op het WK in Zuid-Afrika.

Beetje bij beetje leek Maradona zijn leven steeds beter op de rit te krijgen, ook al waren er nog altijd de uitspattingen, zoals zijn bezoekje aan het WK in Rusland, waar hij op bijna maniakale wijze voor zijn opvolger Lionel Messi aan het supporteren was.

Maradona probeerde het ook opnieuw als trainer, eerst in Mexico en sinds kort weer in eigen land bij Gimnasia La Plata. Daar werd hij nog gevierd voor zijn 60e verjaardag, ook al moest hij vanwege corona eigenlijk in quarantaine blijven. Maradona belandde opnieuw in het ziekenhuis na een hersenbloeding, leek daarvan te herstellen, maar uiteindelijk zei zijn lichaam, dat hij zijn hele leven op de proef had gesteld, toch "stop".

Diego Armando Maradona was volgens velen niet van deze planeet, maar na 60 jaar heeft Pluisje ons dan toch definitief verlaten.