In onze retro-uitzendingen keren we deze namiddag terug naar Luik-Bastenaken-Luik 1999. Michele Bartoli blikt voor ons terug op die onvergetelijke editie. "Op La Redoute ontdekte ik dat er die dag 1 iemand beter was dan ik: Frank Vandenbroucke", zegt Bartoli.
Bartoli: "Ik was plots al mijn vechtlust kwijt"
Het klinkt misschien wat vreemd, maar eigenlijk droomde ik als kind maar van 1 wedstrijd. De Waalse Pijl. Toen ik die koers in 1999 op mijn erelijst had gezet, voelde ik me enkele dagen later klaar om voor de 3e keer Luik-Bastenaken-Luik te winnen.
Het werd een van de mooiste edities. Een Luik-Bastenaken-Luik waarover nog altijd gesproken wordt. Mijn plannetje was om mezelf eens te testen op La Redoute, de meest iconische klim in La Doyenne. Maar daar ontdekte ik dat er die dag 1 iemand beter was dan ik: Frank Vandenbroucke.
Het jaar daarvoor, in 1998, had Frank mij al eens proberen te volgen op La Redoute. Maar die inspanning betaalde hij daarna cash in de finale. Ik trok toen in 1998 aan het langste eind.
In 1999 waren de rollen omgekeerd. Ik versnelde op La Redoute en Frank kwam naast me rijden. Ik besefte het toen al: Frank zal vandaag Luik-Bastenaken-Luik winnen, niet ik.
Na La Redoute had ik het mentaal moeilijk. De vechtlust waarmee ik die dag was gestart, was plots helemaal verdwenen. Uiteindelijk was ik blij dat Frank als winnaar over de streep kwam. Niet alleen omdat hij de sterkste was die dag, maar ook omdat hij een goede vriend was.
VIDEO: Frank VDB belt op La Redoute naar Bartoli (2008)
"Hamburgers eten met Frank in de McDonald's"
Die Luik-Bastenaken-Luik zou uiteindelijk het enige monument zijn dat Frank binnenhaalt in zijn carrière. Maar ik ben ervan overtuigd dat hij veel meer klassiekers had kunnen winnen. Frank was van een superieure klasse.
In 2008 kreeg ik plots een telefoontje van Frank. Hij stond op La Redoute voor een tv-reportage (van Sportweekend) en Frank herinnerde me eraan dat hij me daar in 1999 losgereden had.
Dat was typisch Frank, hij heeft me nog vaak steekjes uitgedeeld over die editie. Maar over de wedstrijden waarin ik hem geklopt heb, zweeg hij altijd, haha.
Frank en ik waren dan wel rivalen in de koers, maar naast de fiets waren we vrienden. Ik heb veel mooie herinneringen aan hem.
In 1998, bijvoorbeeld, verwees ik Frank naar de 2e plaats in het Kampioenschap van Zürich. Frank drong erop aan om na de wedstrijd hamburgers te eten in de McDonald’s, zijn favoriete maaltijd. Het werd uiteindelijk een onvergetelijke avond in de McDonald’s. Met Frank was er altijd ambiance.
Nadat ik gestopt was met koersen, kwam Frank nog vaak bij mij in Toscane trainen. Begin 2009 hebben we samen nog veel fietstochten gemaakt, Frank reed toen voor Cinelli. In datzelfde jaar is Frank helaas overleden. We missen hem nog altijd.
Michele Bartoli.
Wil je niks missen van de heruitzending van Luik-Bastenaken-Luik 1999? Kijk dan om 14.30u naar de onvergetelijke editie op Eén of met livestream op onze website en app.