De strijd om Play-off I en die om de degradatie kan nog alle kanten uit, stelt Peter Vandenbempt vast in zijn analyse van de 26e speeldag van onze vaderlandse voetbalcompetitie.
"Standard voetbalde als volwaardige kandidaat voor plaats net onder Club"
Standard heeft er een goede week opzitten: vorige week gelijk thuis tegen Club Brugge en gisteren 1-3 gewonnen op het veld van Genk. Door veel regen en wind was er gisteren veel onstuimigheid op de velden, maar Standard zette gewoon echt wel een sterke prestatie neer.
Het was gedreven en gefocust, dat is nog al eens een probleem voor de Rouches op verplaatsing. Laatst nog in Kortrijk, waar ze werden weggeveegd. Maar in Genk voetbalde en werkte Standard als een volwaardige kandidaat voor een plaats net onder Club Brugge.
Het acteerde met een zeer sterk en solide hart van de ploeg: Bastien en Cimirot, dat is werkkracht, loopvermogen en goeie passing. In dat laatste hebben ze vooruitgang gemaakt, zeker ook Cimirot.
Cop was een verrassende keuze als diepe spits. Hij had goeie loopacties en maakte een fraaie goal. Carcela lijkt herboren. Hij heeft nog altijd zijn acties, maar heeft nu ook de discipline aangeleerd die Michel Preud'homme er graag had ingekregen.
En achterin heerste Vanheusden én - toch opmerkelijk - kan Standard ook rekenen op een uitstekende doelman Arnaud Bodart. Hij heeft zijn naam mee daar in Luik. Hij heeft een enorme vooruitgang geboekt, pakte uit met straffe reddingen en toont voor een 21-jarige - want dat is hij toch nog maar altijd - veel présence.
Kortom: het was een volwassen wedstrijd van Standard. Ik neem een risicootje en ik schrijf Standard al op voor Play-off I.
"Genk staat verder onder Wolf dan onder Mazzu, maar is niet constant genoeg"
Racing Genk had een gouden zaak kunnen doen in de strijd om de top 6, maar blijft ook onder de nieuwe coach wisselvallig presteren. Maar anders dan de vorige trainer, Felice Mazzu, met zijn rekenmachine in de hand altijd wil gezegd hebben, staat Genk toch verder onder Hannes Wolf, vind ik.
Niet vergeten: hij heeft met Heynen, Samatta en Berge in vergelijking met Mazzu nog een keer 3 kampioenen ingeleverd. Ik moet nu wel zeggen: de keuze om met 3 achteraan te beginnen aan de wedstrijd, nadat dat in de 2e helft vorige week in Antwerp goed was gelopen, was toch een beetje een risico. Het was weinig ingeoefend, laat ik me vertellen.
Maar dit Genk is onder Wolf wel strijdbaar geworden. En individueel zijn spelers toch wat beter geworden: Bongonda (oké, met ups-and-downs, maar toch bij momenten al), Mæhle, Ito... Maar wat we zeiden: het is niet constant genoeg. Zeker in de eerste helft was er een gebrek aan creativiteit, tempo en duelkracht, wat Wolf zelf ook duidelijk aangaf.
Het maakte veel fouten, verdedigde te laks, maar de manier waarop Genk dan toch nog kwam opzetten in het slotkwartier, was wel hoopvol. Alleen moet de strijd wel gestreden worden. De tijd dringt en het programma is stevig. En helaas, de trainer begint - zoals alle trainers die niet winnen op het eind van de reguliere competitie - over de scheidsrechter. Dat is altijd een veeg teken. Want als Racing Genk straks finaal toch geen Play-off I speelt, dan zal de oorzaak toch elders liggen dan bij de ref.
"Strijd om laatste PO I-plaatsen is race tussen kreupele paarden"
Door het verlies van Genk blijft Anderlecht toch nog in de running voor Play-off I. Daar zag het na de nederlaag in Mechelen zaterdag nochtans niet meer naar uit. Voor de zoveelste keer hebben we dat met evenveel overtuiging gezegd. En bij een overwinning van Genk gisteren was dat écht wel ook zo geweest.
Maar oké, nu houdt iedereen toch maar weer een beetje een slag om de arm. Je weet maar nooit. Zelfs al moet Anderlecht dan eigenlijk zijn resterende 4 matchen winnen, in de wetenschap dat het dit seizoen er zelfs nog geen 3 op een rij heeft kunnen winnen.
Maar die strijd om de laatste plaatsen in de top 6 is gewoon elk jaar hetzelfde: ik noem dat een race tussen kreupele paarden, die naar de streep strompelen en waarbij er finaal dan toch één met zijn tanden net iets verder valt over de streep en in de top 6 zit.
Neem Zulte Waregem gisteren. Het had een gouden zaak te doen en kon tot op 1 punt van nummer 6 Genk komen, maar het verloor thuis van Moeskroen. Genk ging onderuit tegen Standard. Anderlecht had ook een zaak kunnen doen, maar verloor - een beetje door omstandigheden - bij KV Mechelen.
Vandaag ben je dan weer geneigd om je centen op KV Mechelen te zetten, want die speelden echt wel een heel sterke 2e helft. Tegen weliswaar 10 man van Anderlecht, maar toch. Maar let op: zaterdag thuis tegen Waasland-Beveren, dat in een degradatiestrijd verwikkeld is, dan kan Mechelen net zo goed ineens weer struikelen. En zo blijven we natuurlijk bezig. Ze gaan in elk geval na 30 speeldagen met 6 zijn, dat is het enige dat zeker is.
"De uitvaart van Cercle was eigenlijk al geregeld, maar ineens kan het weer"
Niet alleen om Play-off I blijft de spanning, dat is ook onderaan zo. Twee weken geleden leek Cercle Brugge dood en begraven. De uitvaart was eigenlijk al besteld en geregeld. Ik had hier zelf na die gemiste penalty en de nederlaag in Eupen de grafrede uitgesproken. Daar waren we met z'n allen nu toch wel zeker van. Dat ging niet meer.
En kijk: ineens 6 op 6. Na veel pech en domme fouten in die matchen daarvoor tegen Antwerp, Anderlecht en Eupen had het nu 2 keer een klein beetje meeval.
Plus ook hier, net als in die strijd om de top 6, enkele kreupele paarden die met elkaar racen. In dit geval dan Waasland-Beveren en KV Oostende. En voilà: nog 3 en 4 punten achter met nog 4 wedstrijden op het programma.
Op dit moment heb je de indruk dat het momentum bij Cercle Brugge ligt en de vrees bij Waasland-Beveren en KV Oostende. Want - en dat zegt eigenlijk iedereen al vele maanden - Cercle heeft een betere ploeg dan die 2 concurrenten. Het voetbalt ook beter, maar ze haalden week na week maar geen resultaten. Tot nu dus.
En het werd dan ook nog een keer geholpen - vind ik toch - door de coach van Waasland-Beveren op het veld van Club Brugge. Het had een 1-1-gelijkspel in de hand en kwam er af en toe nog goed uit, terwijl de druk van Club Brugge groter werd. Hij haalt er dan 2 spitsen af, zet er 2 verdedigers bij, waardoor je echt in de eigen rechthoek gaat staan. Dan kan je op het eind nog een doelpunt tegenkrijgen. Dat vind ik dus niet zo goed gecoacht. De conclusie voor Cercle Brugge is: ineens kan het weer.
