Sporza @School #10: Ken jij de vliegende huisvrouw of de zwalpende Zwitserse?

Eerst een brokje geschiedenis: aan de eerste Olympische Spelen in 1896 mogen geen vrouwen deelnemen. "Sport voor vrouwen is veel te zwaar. Je wordt er onvruchtbaar van", klinkt het, maar in Athene starten er toch een of twee in de marathon.

Onder de naam Melpomene loopt een Griekse atlete mee. Van harte is het niet: Melpomene mag niet finishen in het stadion, ze loopt dan maar om de plaats heen.

In 1900 staan er wel vrouwen op de deelnemerslijst. Golf en tennis zijn de eerste sporten op het programma, daarna volgen boogschieten, kunstschaatsen, zwemmen, schermen en turnen voor vrouwen.

Atletiek, de moeder der sporten, staat voor het eerst in 1928 op het menu. Fanny Blankers-Koen is zo'n moeder. "De Vliegende Huisvrouw" uit Nederland wint in 1948 goud in elke discipline die ze mag lopen: op de 100, de 200, de 4x100 en de 80 meter horden.

De marathon voor vrouwen maakt zijn intrede op de Olympische Spelen van 1984 in Los Angeles. De Amerikaanse atlete Joan Benoit loopt naar goud, maar het is haar Zwitserse collega Gabriele Andersen-Schiess die beroert.

De uitputting nabij zigzagt de atlete over de baan van het olympisch stadion. Haar laatste 100 meter in een stadion met tienduizenden toeschouwers duren een eeuwigheid. Andersen-Schiess is helemaal uitgedroogd omdat ze te weinig gedronken heeft.

Aan de finish moeten officials de zwalpende Zwitserse opvangen. Ze wordt 37e, 24 minuten na de olympische kampioene Benoit. 

Voor ons land is kunstschaatser Micheline Lannoy de allereerste vrouwelijke medaillewinnares. Op de Olympische Winterspelen van 1948 in St. Moritz pakt ze met Pierre Baugniet goud in het kunstrijden voor paren.

Op de Zomerspelen staan pas in 1984 Belgische vrouwen op het podium. Zwemster Ingrid Lempereur en roeister Ann Haesebrouck veroveren allebei brons in Los Angeles.

Judoka Ulla Werbrouck is in 1996 de allereerste Belgische die zich (officieel) olympisch kampioene mag noemen op de Zomerspelen.

Sindsdien doen onze vrouwen het uitstekend. 5 van de 7 Belgische gouden plakken gaan allemaal naar vrouwen. Na Werbrouck kronen ook Justine Henin (tennis), Tia Hellebaut (hoogspringen), de Belgische sprintploeg (4x100 meter) en Nafi Thiam (zevenkamp) zich tot olympisch kampioen.

Ingrid Berghmans was een pionier. Zij pakte goud in 1988, maar judo voor vrouwen was toen nog een demonstratiesport op de Olympische Spelen.

Op de Olympische Spelen heb je ook disciplines waarin mannen en vrouwen samen sporten. Denk maar aan het gemengd dubbelspel in het tennis of de paardensport waarin ruiters en amazones steevast aan dezelfde competitie deelnemen.

Op de volgende Spelen maken heel wat gemengde disciplines hun entree. Finishen de Belgische sprinters in de medailles op de 4x400 meter? Of staan de triatleten - de Belgian Hammers - op het podium in de gemengde estafette? Afspraak in Tokio!