Degenkolb legt twee Belgen in de luren na helse tocht over de kasseien

De meer frêle klassementsrenners hadden deze kasseienrit met een doodshoofdje aangeduid in het roadbook. Richie Porte haalde niet eens de eerste kinderkopjes, hij viel al vroeg en moest opgeven. De Australiër donderde vorig jaar ook al in de negende etappe uit de Tour.

Tussen het gewoel door vormde zich in twee schuifjes van vijf een kopgroep van tien renners. Thomas De Gendt, die nochtans had rondgebazuind dat hij hoegenaamd geen zin had in deze rit, was één van de aanstokers. Ondanks een verwoede poging van Claeys en Van Keirsbulck bleef hij de enige Belg in de vroege vlucht.

In het peloton zou het een vermoeiende dag worden voor Romain Bardet. De schriele Fransman reed verschillende keren lek, maar kon rekenen op beestenwerk van Naesen om hem telkens weer vooraan te brengen. Her en der gingen renners tegen de vlakte; het was onmogelijk om in die nerveuze bedoening het overzicht te behouden.

Om de beurt raakten de kanshebbers op de eindzege in de problemen. Landa kreeg een tikje tegen zijn achterwiel terwijl hij aan het drinken was en ook Dumoulin maakte onderweg kennis met de bodem. Enkel Froome en Quintana glipten tussen de ongelukjes door. Uiteindelijk verloor enkel Uran tijd toen zijn ketting eraf liep.

Van de kopgroep bleven inmiddels enkel Janse van Rensburg en de woest stampende Gaudin over. Stuyven maakte de oversteek naar het tweetal en stak een hand uit naar de ritzege, maar zijn aanval droeg niet ver genoeg. In de nasleep van de bonificatiesprint in Wannehain gleden Van Avermaet, Lampaert en Degenkolb weg.

Die drie werkten aardig samen en fietsten snel een voorsprong van bijna een minuut bij elkaar. Sagan had de boot gemist en kreeg met Gilbert en Stuyven twee zware blokken aan zijn been. De winnaar zat dus vooraan en dat was duidelijk Degenkolb. Die klopte de Belgen in de spurt en boekte zo een emotionele zege.