Belgen in Giro-vlucht buigen het hoofd voor tijdrijder Cerny, Campenaerts is 2e

Van de langste rit naar de kortste etappe in enkele uren tijd: het kan alleen in de Ronde van Italië.

Het peloton had om 10u moeten beginnen aan een dagtrip van liefst 258 kilometer, maar het gemor bereikte net voor de start een kookpunt.

De lange transfers voor en na de etappes, het hondenweer en het coronaspook: de renners zagen 7 uur koersen in de regen en de koude niet zitten.

Organisator RCS was not amused, maar moest zich - met zeer veel tegenzin - neerleggen bij de wil van het peloton.

Na een verplaatsing met de bus kon de 19e etappe - ingekort tot 124 kilometer - ruim 4 uur later dan gepland dan toch van start gaan.

De vlam sloeg meteen in de pan, want een kopgroep van 14 renners - met Victor Campenaerts, Iljo Keisse en Sander Armée - had genoeg van al het gekissebis.

In de grote groep klopte alleen Bora-Hansgrohe op de deur. Groupama-FDJ wilde de puntentrui van Arnaud Démare niet in gevaar brengen en keek de kat uit de boom.

Op 57 kilometer van de aankomst - de potentiële geeuwrit was omgetoverd in een vliegmeeting - staakten de maats van Peter Sagan hun ploegentijdrit.

Het winnende lot zat in de kopgroep en op 30 kilometer van de finish dunde Victor Campenaerts met een drietrapsraket het pakket fors uit.

De uurrecordhouder imponeerde, maar op 22 kilometer van Asti kreeg hij een koekje van eigen deeg.

Net toen iedereen naar adem hapte, legde Josef Cerny (CCC) er nog een extra laagje op.

De 27-jarige tijdrijder had in geen tijd 40 seconden te pakken en toonde karakter tegenover 5 achtervolgers, met daarbij de 3 Belgen.

Wat ze ook probeerden, Cerny kon niet meer ingerekend worden. Voor Campenaerts was de meest ondankbare plaats weggelegd, Keisse werd 5e en Armée 6e.

Het peloton koos uiteindelijk voor een snipperdag. Wilco Kelderman begint als leider aan het weekend van de waarheid.