Wie had dit verwacht? Oostenrijk verrast met groepswinst na doldwaze wedstrijd tegen Nederland

Een dramatisch begin, daarvoor ben je met twee. Oostenrijk was overal, Nederlands overal en nergens. De jongens van Rangnick waren verstikkend zonder, en vlijmscherp met, de bal. De Nederlanders waren overtuigd van het eigen talent, te.

Malen bleek met zijn owngoal de exponent van die lakse houding. Sommige owngoals zijn pure ongelukjes, momenten waarop tijd en ruimte zich tegen je keren. Bij deze ging het vooral om een rechtsvoor die besefte dat hij zijn taken pas te laat was beginnen uitvoeren. Wild recupererend tackelde hij naar een voor dreigende voorzet, en versloeg zo zijn eigen doelman.

Het antwoord van Nederland kwam van een sterke Tijani Reijnders, die Oranje op zijn rug wilde nemen. Aan de andere kant van de balans vonden we Joey Veerman. Een heel slechte partij, of toch 33 minuten, tot Koeman hem wisselde.

Nederland probeerde, maar kwam amper tot kansen voor rust (kwam zelfs met geluk niet op dubbele achterstand). Stilte voor de storm.

Mochten we nog ergens dit toernooi nog tegen Nederland uitkomen, laat het dan niet dat zijn van net na de rust. Nederland swingde de Oostenrijkers bijna het stadion uit, met een snel doelpunt van Gakpo als logisch gevolg. 

De Nederlanders voelden de overmoed en startten de gezangen. Hoog tijd voor Schmid om lik op stuk te geven. De kleinste van het veld werd door doelpuntenmaker Gakpo alleen gelaten en gaf Verbruggen met het hoofd van dichtbij geen kans.

Tijd voor de joker. Wout Weghorst is een speciale voetballer, maar staat wél altijd garant op doelpunten. Deze keer als aangever vond hij met het hoofd Depay, die alsnog een punt uit de brand leek te slepen. Scheidsrechter Kruzliak zag hands, de VAR niet.

Een dubbele viering dus, die Sabitzer niet kon verdragen. Van Nederlandse juichpartijen in de tribunes ging het via Baumgartner naar de Oostenrijkse kapitein. Oog in oog met Bart Verbruggen joeg hij de bal droog in het dak van het doel.

Een laatste stormloop ten spijt, gaan de Nederlanders dus roemloos onder. Nu ja, de derde plaats is nog geen volledige ondergang, maar wel een ticket naar een groepswinnaar. Under- en derde dog Oostenrijk gaat heen met het been.