De straffe verhalen in Wielerclub Wattage waren deze week weer van een ongezien niveau. Over wapensmokkel, een kakgeur in de ploegauto en een ongewone bevoorrading op de Mont Ventoux.
De renners die in de gracht tuimelden tijdens de GP Monseré riepen weinig smakelijke herinneringen op bij Tom Boonen.
"Als eerstejaarsjunior kwam ik tijdens de Tweedaagse van Hoboken ook ten val in een gracht, eentje waar de riolering in uitkwam. Ik kroop toen in allerijl uit die gracht en sprong mijn fiets weer op. Maar ik was mijn bril kwijt."
Boonen ging daarna als een bezetene achtervolgen. "Maar een ronde later ging ik in diezelfde bocht opnieuw onderuit en viel ik weer die gracht in. Het strafste van al: ik vond mijn bril terug."
Maar omdat zijn fiets naar de vaantjes was, stapte Boonen in de ploegauto van zijn jeugdteam Balen BC.
"Ik ging volledig onder de kak in die auto zitten. Ze hebben die auto achteraf moeten verkopen, want ze kregen de geur er niet meer uit. Maar ik was heel blij dat ik mijn bril terug had", lacht Boonen.
Toen Jan Bakelants na afloop van de Tour of California 2012 terugvloog naar België, moesten hij en zijn ploegmakkers plots zelf hun fietsen inpakken.
"Normaal deden de mecaniciens dat. Maar nu waren ze heel gespannen, dat was ik niet gewoon", vertelt Bakelants.
"De renners waren moe en begonnen te morren, want fietsen inpakken is een vervelend karwei."
's Avonds voor de terugvlucht greep Bakelants zijn kans om de mecaniciens daarover aan te spreken in de bar. "Ik vroeg hen waarom ze die fietsen zelf niet inpakten."
"En ze antwoordden me: "Toen we vorig jaar de fietszakken uitpakten na de Tour of California, vonden we semi-automatische wapens terug bij 2 renners. We hebben toen ongelooflijk veel geluk gehad dat we daarmee door de douane geraakt zijn.""
"Twee niet-Europese renners hadden dus in de VS oorlogswapens gekocht en ze buiten het zicht van de mecaniciens in de fietszakken gestoken."
Gert Steegmans geraakte tijdens zijn carrière goed bevriend met Mark Uytterhoeven.
Tijdens een fietstocht liet Steegmans Uytterhoeven kennismaken met snus, een klein zakje gevuld met fijngemalen tabakpoeder. "Ik ben er lang aan verslaafd geweest", geeft Uytterhoeven toe.
"Tijdens de Dauphiné vroeg Steegmans of ik kwam kijken naar de etappe op de Mont Ventoux. Hij vroeg me of ik snus kon meebrengen."
Uytterhoeven ging zich posteren op 3 kilometer van de top. "Toen de grupetto eraan kwam, zag ik Gert er enkele meters voor rijden. Hij stopte en vroeg: "Heb je die snus bij?""
Uytterhoeven stak de snus in de achterzak van Steegmans en duwde hem weer op gang. "Er kwam een fotograaf aangelopen die, gelukkig voor ons, net te laat was om een foto te maken."
"Mijn dochter kwam naar mij en zei: "Papa, dat mag je nooit meer doen want dat zag er ongelooflijk verdacht uit.""
